Κατά πρώτον, δεν υπάρχουν κακοί δαίμονες. Υπάρχουν κακές ανθρώπινες ψυχές, οι οποίες είναι προσκολλημένες στην ύλη και στις σωματικές επιθυμίες. Οι δαίμονες είναι συμπαντικές κοσμικές δυνάμεις. Είναι σαν να αναρωτιόμαστε αν ο σεισμός ή η περιφορά των πλανητών γύρω από τους ήλιους είναι κακή ή καλή. Οι δαίμονες είναι πνευματικά όντα που συμβάλλουν στην ορθή λειτουργία των κόσμων και των όντων.
Στην Αρχαία Ελλάδα, Δαίμων μπορούσε να οριστεί σαν οποιαδήποτε θεότητα από θεούς του Ολύμπου μέχρι τις απλές θεότητες. Οι Πυθαγόρειοι ωστόσο περιόρισαν την θέση αυτή αυστηρά στα Μεσολαβητικά Πνεύματα μεταξύ των Θεών και εμάς. Μερικοί Πυθαγόρειοι αποκαλούσαν τα ανώτερα στρώματα των Δαιμόνων, Αγγέλους επειδή ο ειδικός ρόλος τους ήταν να φέρουν αναγγελίες από τους Θεούς στους ανθρώπους. Τα κατώτερα στρώματα των Δαιμόνων ήταν οι Ήρωες. Μια άλλη τάξη Δαιμόνων είναι οι Άχραντοι που ο ρόλος τους είναι να μετενσαρκώνονται ώστε να βοηθούν την ανθρωπότητα. Οι Πυθαγόρειοι αναφερόντουσαν στους Δαίμονες ως οι Κρείττονες μας. Οι Δαίμονες έχουν μια ενδιάμεση φύση μεταξύ Θεών και ανθρώπων.
Οι Δαίμονες είναι σαν τους Θεούς αθάνατοι αλλά έχουν συναισθήματα όπως οι άνθρωποι σε αντιδιαστολή με τους Θεούς που είναι απαθείς εφαρμοστές της θείας πρόνοιας και δικαιοσύνης. Οι περισσότεροι από τους Δαίμονες κατοικούν στο στοιχείο του Αέρα που με κοσμολογικούς όρους είναι το ενδιάμεσο μεταξύ της γης που ζούμε και του ουρανού που κατοικούν οι Θεοί. Στη "Σελήνη" που είναι το ακρότατο όριο του αέρινου πεδίου με το Αιθερικό πεδίο ενυπάρχουν Δαίμονες με ηγέτη την Εκάτη. Σαν συνέπεια την ενδιάμεσης κατάστασης τους οι Δαίμονες εξυπηρετούν ως μεσολαβητές μεταξύ ανθρώπων και Θεών και άγουν την Θεία Πρόνοια. Οι Δαίμονες μεταφέρουν τα ορίσματα των Θεών για εμάς και είναι οι αίτιοι οραμάτων, χρησμών και τελετών. Υπάρχουν Δαίμονες που νοιάζονται για τους ανθρώπους και αποκαλούνται Σωτήρες.
Σύμφωνα με το Πυθαγόρειο δόγμα οι Θεοί έχουν ψυχή ως καθαρό Νου (το επιθυμητό και το θυμοειδή λείπουν) στον κόσμο των Πλατωνικών Ιδεών, έτσι δεν μπορούν να συσχετίζονται με τους θνητούς σε αυτή την μορφή αλλά υπάρχουν οι Δαίμονες ως αντιπρόσωποι τους (που έχουν το θυμοειδές και επιθυμητό μέρος περισσότερο από τον άνθρωπο ανεπτυγμένο). Κάθε Δαίμονας είναι γόνος Θεού ο οποίος είναι και ο αρχηγός του και ο οποίος Δαίμονας είναι μέτοχος στην ιερή σειρά μέχρι και στους ανθρώπους.
Εν τούτοις όλοι οι Δαίμονες είναι υπό την αρχηγία της Εκάτης η οποία αποκαλείται Δαιμονιάρχης. Μια Θεία Σειρά επίσης συμπεριλαμβάνει εκτός από Δαίμονες και ανθρώπους και διάφορα φυτά, ζώα, λέξεις κ.τ.λ. ως σύμβολα και συνθήματα τα οποία χρησιμοποιούνται σε διάφορες τελετές μιας και συνδέονται με τον Θεό.
Πέραν των πολλών διαφορετικών Δαιμόνων και τις έδρες τους, ο κάθε ένας από μας έχει τον Φύλακα Δαίμονα (ή Φύλακα Άγγελο) που είναι υπεύθυνος να μας κατευθύνει στην ατραπό της Θεία Πρόνοιας των Θεών και ο οποίος υπάρχει από την στιγμή που δημιουργήθηκε η ψυχή μας από τον Θεό των Θεών όπως αναφέρει ο Πλάτων στον Τίμαιο. Ο Ύψιστος Εαυτός μας που οι Πυθαγόρειοι αποκαλούν το Ύψιστο Άνθος της Ψυχής είναι το εσωτερικό μας Δαιμόνιο ή πνεύμα (Ιδίος Δαίμων) που είναι άλλο ένα είδος Δαίμονα που έχουμε.
Με ένα Δαίμονα ως Μεσολαβητή μπορούμε να έχουμε συζήτηση με τον Θεό ο οποίος είναι ο αρχηγός του. Ωστόσο αναφέρθηκε πως ο Θεός είναι μακριά σε επίπεδο (Αιθερικό Πεδίο) από τα εγκόσμια πεδία και για αυτό χρειάζεται ο Δαίμονας ως μεσολαβητής. Ένας λόγος για το οποίο επιδιώκουμε μια Σύσταση (συνάντηση) με τον Θεό είναι για να αποκτήσουμε γνώση για το θείο πεδίο. Ο σκοπός δεν είναι απλή περιέργεια αλλά αναζήτηση αληθινής γνώσης με την οποία μπορούμε να ξέρουμε πως καλείται μια θεότητα και για άλλες Θεουργικές πράξεις. Βέβαια αν ο Θεός κρίνει ότι δεν είμαστε άξιοι αυτής της γνώσης μπορεί να πάρουμε λάθος απαντήσεις ή ακόμα να μην πάρουμε καμιά απάντηση. Μια πολύτιμη γνώση είναι τα Σύμβολα και Συνθήματα του εκάστοτε Θεού με τα οποία μπορούμε να επικαλεστούμε την θεότητα. Αυτά είναι ζώα, φυτά, πέτρες, χρώματα, σχήματα, ώρες της ημέρας ή νύχτας, μαγικές λέξεις ή χαρακτήρες τα οποία ανήκουν στην Θεία Σειρά του εκάστοτε Θεού.
Η Εκάτη από την στιγμή που είναι η Δαιμονιάρχης και η Κλειδούχος των Προπυλαίων του Πεδίου των Δαιμόνων (Σελήνη) είναι μια σημαντική Θεότητα την οποία μπορούμε να επικαλεστούμε ως καθοδηγητή. Η Πυθαγόρεια διαδοχή βασίζεται στην Απολλώνια Σειρά.
πηγή: metafysiko.gr
