ΜΕΡΛΩ ΠΟΝΤΥ - ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΛΟΓΙΑΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΛΗΨΗΣ

 

Του Μιχαλόπουλου Αθανάσιου

Στο έργο Φαινομενολογία της Αντίληψης, το οποίο αποτελεί ένα από τα θεμελιώδη κείμενα της σύγχρονης φιλοσοφίας, ο  Maurice Merleau-Ponty επιχειρεί να υπερβεί τόσο τον παραδοσιακό δυϊσμό μεταξύ νου και σώματος όσο και τον δυϊσμό μεταξύ υποκειμένου και αντικειμένου. Ο Merleau-Ponty υποστηρίζει ότι η αντίληψη δεν είναι μια απλή, παθητική διαδικασία κατά την οποία ο εγκέφαλος επεξεργάζεται δεδομένα, αλλά μια ενεργή και διαρκής σχέση του σώματος με τον κόσμο.

Ο Merleau-Ponty εισάγει την έννοια του "σώματος-υποκειμένου" (corps-sujet). Το σώμα δεν είναι απλώς ένα βιολογικό αντικείμενο, ένας μηχανισμός που ελέγχεται από τον νου, αλλά είναι ο ίδιος ο τρόπος που βιώνουμε και κατανοούμε τον κόσμο. Η αντίληψη, η κίνηση, η αίσθηση, όλα εκφράζουν μια πρωταρχική, βιωματική σχέση του σώματος με το περιβάλλον του.

ΜΩΡΙΣ ΜΕΡΛΩ-ΠΟΝΤΥ - Η ΕΝΣΑΡΚΩΜΕΝΗ ΥΠΑΡΞΗ

Η περιγραφή της ζωντανής και αμφίδρομης σχέσης που μας ενώνει με τον κόσμο. Οσα βιώνουμε με το σώμα μας και σκοπεύουμε με το βλέμμα μας. Οι θέσεις του Μωρίς Μερλώ-Ποντύ

Ο Μωρίς Μερλώ-Ποντύ (Maurice Merleau-Ponty, 14 Μαρτίου 1908 – 3 Μαΐου 1961) ήταν Γάλλος φαινομενολόγος. Στον πυρήνα της φιλοσοφίας του Μερλώ-Ποντύ βρίσκεται ένα διαρκές όρισμα για τον θεμελιώδη ρόλο που παίζει η αντίληψη στην κατανόηση του κόσμου, όπως επίσης και στην διάδραση με αυτόν. Όπως και άλλοι φιλόσοφοι φαινομενολόγοι, ο Μερλώ-Ποντύ εξέφρασε τις φιλοσοφικές του αναζητήσεις σε γραπτά κείμενα για την τέχνη, τη λογοτεχνία, τη γλωσσολογία, και την πολιτική· ωστόσο ο Μερλώ-Ποντύ ήταν ο μόνος σπουδαίος φαινομενολόγος του πρώτου μισού του εικοστού αιώνα που ασχολήθηκε εκτενώς με τις επιστήμες, και ειδικότερα με την περιγραφική ψυχολογία.