ΕΤΙΚΕΤΕΣ

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΙΣΤΟΡΙΑ - ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΙΣΤΟΡΙΑ - ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Αποτέλεσμα εικόνας για Η ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ


Εισαγωγή

Η ιστορία της καταγωγής και εξέλιξης του ανθρώπινου γένους είναι γραμμένη στα απολιθωμένα απομεινάρια, που συνεχώς ανακαλύπτονται από τους ερευνητές ανθρωπολόγους σε διάφορα μέρη της γης. Κάθε νέο απολίθωμα προσθέτει και μια νέα άγνωστη σελίδα μέχρι σήμερα ή συμπληρώνει τα κενά μιας άλλης σελίδας από την ιστορία της καταγωγής και εξέλιξης, που δεν είχε φωτιστεί πλήρως με τα μέχρι πρότινος ευρήματα. Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα του κρανίου του Toumai, που έζησε πριν 6-7 εκατ. χρόνια πριν και θεωρείται ο πιο μακρινός πρόγονος του ανθρώπου ή Homo floresiensis, που έζησε στην Ινδονησία. Τα δύο ευρήματα βρέθηκαν πρόσφατα και εμπλούτισαν τις γνώσεις μας για την εξέλιξη του ανθρώπου.

Οι πρώτες παρατηρήσεις για την εξελικτική καταγωγή του Ανθρώπου από το ζωικό κόσμο έγιναν από τον φυσιοδίφη του 18ου αιώνα, Ζαν Μπατίστ Λαμάρκ. Αλλά εκείνος που παρουσίασε μια ολοκληρωμένη θεωρία για την εξέλιξη ήταν ο Κάρολος Δαρβίνος στα έργα του "Η καταγωγή των ειδών" και η "Εμφάνιση του ανθρώπου".

Early humans

Επειδή για τους ζωικούς οργανισμούς που ζουν σήμερα δεν υπάρχουν πληροφορίες για τον σταδιακό μετασχηματισμό - εξέλιξη των προγόνων τους, αλλά ούτε για τις ενδιάμεσες μορφές από τις οποίες πέρασαν πριν φτάσουν στη σημερινή μορφή τους, οι μόνες πληροφορίες αντλούνται από τα απολιθώματα. 

Πριν δούμε από ποιους οργανισμούς προέρχεται ο άνθρωπος πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι αυτός - όπως και κάθε άλλο ζώο σήμερα - δεν κατάγεται από καμιά σύγχρονη μορφή ζώου πχ από τον σημερινό χιμπατζή ή τον πίθηκο. Κατάγεται από προγενέστερες μορφές που δεν υπάρχουν σήμερα. Επομένως, κάνουν σκόπιμο 'λάθος' οι συντηρητικοί θρησκευόμενοι κύκλοι, που κατηγορούν τους δαρβινιστές ότι δέχονται οι δεύτεροι την καταγωγή του ανθρώπου από τον πίθηκο.

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΠΡΙΝ 8.000.000 ΧΡΟΝΙΑ

Sahelanthropus_tchadensis_cranium
                                             Κρανίο του σαχελάνθρωπου του Τσαντ

Ο Robert Martin, επιμελητής της βιολογικής ανθρωπολογίας στο Field Museum, και ένας από τους συντάκτες της νέας μελέτης, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Systematic Biology, έχει διαπιστώσει ότι η εξελικτική διαφοροποίηση των ανθρώπων από τους χιμπατζήδες πιθανότατα εμφανίστηκε πριν,  περίπου, 8 εκατομμύρια χρόνια και όχι πριν 5 εκατομμύρια χρόνια που είναι η ευρέως αποδεκτή εκτίμηση από τους επιστήμονες. Το συμπέρασμα αυτό βασίζεται σε ένα νέο στατιστικό μοντέλο που αναπτύχθηκε από τον Martin και οι συνεργάτες του.
Ο Robert Martin υποστηρίζει ότι για να προσδιορίσει κανείς χρονικά το πότε εµφανίζεται ένα είδος, δεν αρκεί µόνο να συγκρίνει το DNA συναφών ζώων. Αν το έκανε, θα µπορούσε να αποκτήσει µια σαφή εικόνα του τρόπου µε τον οποίο εξελίχθηκαν τα κοινά γονίδια των ζώων οδηγώντας στη γένεση νέων ειδών, όµως αυτό δεν θα ήταν αρκετό για να προσδιορίσει και το πότε χρονικά εµφανίζεται ένα είδος.

ΣΑΚΟΚΟΥ - Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΙΑΠΩΝΩΝ ΣΤΟΝ ΕΚΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ

                     

                    Ρεαλιστική προσωπογραφία του ηγέτη των τελευταίων Σαμουράϊ, Τακαμόρι Σαϊγκό 

(στοιχεία από την 2η επαυξημένη - διορθωμένη έκδοση του βιβλίου του Βλάση Ρασσιά, "Μία... Ιστορία Αγάπης. Η Ιστορία Της Χριστιανικής Επικρατήσεως". Σεπτέμβριος 2004) 
  

Το πώς επεκράτησε παγκοσμίως ο Χριστιανισμός είναι βεβαίως γνωστό σε όλους, εκτός βεβαίως από εκείνους που επιμένουν να μην παίρνουν χαμπάρι και αρέσκονται πολύ να εξαπατούν εαυτούς (αυτό είναι το χειρότερο !) και αλλήλους για το ότι τάχα όλα τα έθνη φωτίστηκαν με το εξ Ιουδαίας φως, άνευ ενστάσεων και οπωσδήποτε αιφνιδίως, αμέσως τάχα όταν ο πρώτος προσηλυτιστής τους έκανε την μεγάλη τιμή να επισκεφθεί τις χώρες τους και να... «τους αλλάξει την πίστη». Φωτιά και σπαθί, άγρια βασανιστήρια, παλούκια και κρεμάλες υπήρξαν οι αγαθές μέθοδοι με τις οποίες εξαπλώθηκε η Θρησκεία της... «Αγάπης» στα πέρατα της γης (λεπτομέρειες ο ελευθερόφρων αναγνώστης μπορεί να βρει στο εξαντλημένο και υπό επανέκδοση σε απαυξημένη μορφή βιβλίο του γράφοντος «Μία... Ιστορία Αγάπης. Η Ιστορία της Χριστιανικής Επικρατήσεως»). Αυτή η εξάπλωση αποδείχθηκε βεβαίως όχι μόνον άγρια αλλά και όλως αποτελεσματική, αφού πέτυχε τον στόχο του φορέως της, δηλαδή την καταστροφή της θαυμαστής, φυσικής πολυμορφίας της εθνόσφαιρας, κάνοντας όλους τους ανθρώπους που έπεσαν θύματά της, ίδιους και απαράλλακτους με όλους τους άλλους οι οποίοι βρέθηκαν ανάμεσα σε αυτούς και στην αρχική, την γεωγραφική πηγή της περιλαλήτου «Αγάπης», δηλαδή στην εκλεκτή του Θεού των μονοθεϊστών, Ιουδαία.  

ΓΕΩΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΜΑΝΤΙΚΗ ΣΤΟ ΙΕΡΟ ΤΩΝ ΔΕΛΦΩΝ


Της Eλένης Παρτίδας
Αρχαιολόγος Ma, PhD I΄ Eφορεία Π. – K. Αρχαιοτήτων

Η έναρξη της μεγάλης ανασκαφής στους Δελφούς αντιδόνησε τον παλμό μιας αρχαίας κοινωνίας με καταλυτικό ρόλο στην ιστορία του πολιτισμού. Συνδυάζοντας τη συγκλονιστική ομορφιά του φυσικού τοπίου με την καλλιτεχνική δημιουργία και τα χειροπιαστά ανασκαφικά ευρήματα, που αποτελούν σταθμό στην ιστορία τέχνης και τεχνολογίας, το ιερό του Φοίβου Απόλλωνα και της Αθηνάς Προναίας κηρύχθηκε από την UNESCO Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Όμως στην καθιέρωση των Δελφών ως παγκόσμιου προσκυνήματος συνετέλεσε και το ιδεολογικό υπόβαθρο τού εκεί Απολλώνειου μαντείου, δηλαδή η καλλιέργεια εννοιών που παραμένουν επίκαιρες: η πάλη των αντιθέσεων για να επικρατήσουν η αρμονία, η τάξη και η κοσμική ισορροπία, ο αέναος αγώνας του καλού ενάντια στο κακό. Εξίσου διαχρονική και έμφυτη είναι η αγωνία του ανθρώπου για όσα τού επιφυλάσσει το μέλλον, η επιθυμία να προγνώσει τη μοίρα του και να επέμβει ώστε να μην καταλήξει έρμαιο των συγκυριών ή του πεπρωμένου. Έτσι οι αρχαίοι Έλληνες κατέφευγαν στους χαρισματικούς εκείνους διάμεσους, τους προφήτες και μάντεις που μπορούσαν να αφουγκραστούν τη θέληση των θεών και να ζητήσουν τη συμβουλή ή καθοδήγησή τους.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΗΣ TESS DAWSON - Η ΚΑΝΑΑΝΙΤΙΚΗ (ΠΡΟΕΒΡΑΪΚΗ) ΠΟΛΥΘΕΪΣΤΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ

                                       

                                                                   Ο θεός Βαάλ

Από τα σχολικά βιβλία μάθαμε –και μαθαίνουμε- από μικρά παιδιά για τις ιστορίες της Βίβλου και τα (μυθικά στην ουσία τους) κατορθώματα των ηρώων της. Ανάμεσα σε αυτές, φαντάζομαι πως οι αναγνώστες θα θυμούνται και τη διήγηση για τον Μωυσή που κατεβαίνει από το βουνό με τις δέκα εντολές και βρίσκει τον αδερφό του Ααρών να λατρεύει με «τον λαό του Ισραήλ» το χρυσό βόδι. Ο Μωυσής οργισμένος θρυμματίζει το βόδι και σπάει τις πλάκες του, ενώ στη συνέχεια μεταβαίνει ξανά στο όρος, όπου και υπογράφει το νέο του «συμβόλαιο» με τον Θεό.


Αναρωτηθήκατε όμως ποτέ τι ακριβώς θα μπορούσε να συμβολίζει αυτή η ιστορία; Γιατί οι Ισραηλίτες ένιωσαν την ανάγκη να κατασκευάσουν ένα είδωλο; Και γιατί αυτό είχε τη μορφή βοδιού; Γιατί ο Μωυσής το διέλυσε οργισμένος;

Το παραπάνω γεγονός σηματοδοτεί ουσιαστικά την αρχή του τέλους για την άγνωστη προχριστιανική (και προεβραϊκή στην προκειμένη) παράδοση του λαού που εισήγαγε αργότερα το μοντέλο του μονοθεϊσμού. Μέσα από αυτόν τον λαό της Καναάν ή Χαναάν, με το οργανωμένο πολυθεϊστικό πάνθεον, θα προκύψουν τους επόμενους αιώνες οι –επίσης- πολυθεϊστές Φοίνικες, που εξαλείφθηκαν στο πέρασμα του χρόνου και οι μονοθεϊστές Εβραίοι, πνευματικά τέκνα των οποίων αποτέλεσαν αιώνες αργότερα ο χριστιανισμός και ο ισλαμισμός.

Η Tess Dawson, μια εκπρόσωπος του ρεύματος για την αναβίωση της αρχαίας Καναανίτικης θρησκείας (Natib Qadish), μιλά στον Μηνά Παπαγεωργίου (meta-journalist) για τα ιερά κείμενα της πόλης Ugarit, τους Θεούς και τις παραδόσεις των Καναανιτών, ακόμα και για τα όσα τους ενώνουν με τους αρχαίους Έλληνες!

ΤΟ ΔΕΚΑΤΟΜΟ ΕΡΓΟ "Η ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ", ΤΟΥ ΚΑΡΛΧΑΪΝΣ ΝΤΕΣΝΕΡ


Ένα ιστορικό έργο 10 τόμων με απίστευτου όγκου βιβλιογραφία και πλούσιες πηγές, το οποίο αποδεικνύει πώς κατασκευάστηκε ο χριστιανισμός από τους Ρωμαίους και τους φαρισαίους, πώς επιβλήθηκε με εγκληματικό τρόπο σε όλον τον ελληνικό και δυτικό κόσμο με πλαστογραφίες, βία και αμέτρητες δολοφονίες με υποκινητές "αγίους" της "εκκλησίας", όπως τον Αθανάσιο, τον Ευσέβειο Καισαρείας, τον Αμβρόσιο Μεδιολάνων και πλήθος ιερέων, επισκόπων και βυζαντινών αυτοκρατόρων που κατέστρεψαν οτιδήποτε ελληνικό (αγάλματα, ελληνικούς ναούς, έκαψαν στοχευμένα βιβλία της ελληνικής γραμματείας), πολέμησαν τον ορθό λόγο, τις επιστήμες και τη φιλοσοφία. Την τελευταία, την ελληνική φιλοσοφία ιδιαίτερα, την μετέτρεψαν σε θεραπαινίδα του δόγματός τους και εξαφάνισαν την ελεύθερη σκέψη!!
Γράφει ο συγγραφέας ΝΤΕΣΝΕΡ ΚΑΡΛΧΑΪΝΤΣ στα οπισθόφυλλα των τεσσάρων πρώτων τόμων:

ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ - TΑ «ΟΡΓΙΑ» ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΡΩΜΑΙΩΝ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ ΣΤΑ ΜΥΑΛΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ


Σχετική εικόνα

Εδώ και δύο περίπου αιώνες, η ιουδαιοχριστιανική προπαγάνδα αναπαράγει ανεμπόδιστα τα αυθαίρετα στερεότυπά της για την ερωτική ζωή των «ειδωλολατρών» Ελλήνων και Ρωμαίων, τους οποίους παρουσιάζει ως χυδαίους ηδονοθήρες, ακόλαστους και οργιαστές, συνεχίζοντας με πιο έντεχνες μεθόδους την δυσφημιστική εκστρατεία που πρώτοι είχαν αρκετά πιο πρωτόγονα και ωμά εγκαινιάσει, για προφανείς λόγους, οι λεγόμενοι «Πατέρες» από τον 2ο έως τον 4ο μεταχριστιανικό αιώνα. Αυτή η επιστημονική πια προπαγάνδα, μέσα από κινηματογραφικές και τηλεοπτικές εικόνες και κείμενα μυθιστορημάτων ή στρατευμένων δοκιμίων, βάζει μέσα στα ανυπεράσπιστα μυαλά των ανθρώπων εικόνες που ελάχιστα έχουν να κάνουν με την ιστορική πραγματικότητα, ωστόσο είναι επαρκώς έντονες και πολλές, ικανές δηλαδή να «πείσουν» αισθαντικά τα θύματά της ότι ο Χριστιανισμός «εξημέρωσε» τρόπον τινά τα ήθη της ανθρωπότητας, τραβώντας την έξω από μια «ζωώδη» υποτιθέμενη ακολασία της.

ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑ - Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ

Αποτέλεσμα εικόνας για βιομηχανικη επανασταση

Εισαγωγή

Με τον όρο «βιομηχανική επανάσταση»1 περιγράφονται οι κατακλυσμιαίες αλλαγές που έλαβαν χώρα στην παραγωγική διαδικασία της Αγγλίας στο τέλος του 18ου αιώνα και, από τα μέσα του 19ου, σε όλον τον ανεπτυγμένο κόσμο: κατακόρυφη αύξηση της παραγωγής, πτώση του κόστους, κινητοποίηση τεράστιων ποσοτήτων κεφαλαίων και εργατικού δυναμικού.2 Η βιομηχανική επανάσταση δεν παραπέμπει απλώς στην εισαγωγή μηχανών στην παραγωγή, αλλά στην πλήρη μεταστροφή της φυσιογνωμίας της οικονομίας από αγροτική σε βιομηχανική, προσανατολισμένη στην αγορά.3
Αν και αρχικά η βιομηχανική επανάσταση υπήρξε βρετανικό φαινόμενο, λόγω των επιπτώσεων και της επέκτασής της κατά την διάρκεια του 19ου αιώνα, απέκτησε οικουμενικό χαρακτήρα. Οι ρίζες της ανιχνεύονται σε διεργασίες που λάμβαναν χώρα από τον ύστερο μεσαίωνα, ωστόσο οι επιμέρους αλλαγές σε διάφορους κοινωνικούς και οικονομικούς τομείς από το 1780 κι έπειτα συντονίστηκαν, οδηγώντας στην ολοκληρωτική μετάβαση σε ένα νέο οικονομικό και κοινωνικό σύστημα, τον βιομηχανικό καπιταλισμό.4
Στην παρούσα ανάρτηση θα αναφερθούμε στα εγγενή αγγλικά κοινωνικοοικονομικά στοιχεία που συντέλεσαν στο ξέσπασμα της βιομηχανικής επανάστασης στη χώρα αυτή. Έπειτα θα σκιαγραφήσουμε τα βασικά χαρακτηριστικά της βιομηχανικής επανάστασης και της νέας οικονομίας της αγοράς που δομήθηκε πάνω σε αυτήν, εντοπίζοντας τις κυριότερες αλλαγές που επήλθαν στις εργασιακές σχέσεις.

ΤΑ ΦΡΙΚΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ


Σε καμία περίπτωση στόχος αυτού του ρεπορτάζ δεν είναι να ρίξει ευθύνες σε κάποια θρησκεία. Σκοπός είναι η ιστορική αναφορά σε κάποια αληθινά περιστατικά βίας και τυφλού θρησκευτικού μίσους τα οποία διεπράχθησαν από το βυζαντινό χριστιανισμό στο όνομα του Ιησού που δεν το "ζήτησε" ποτέ. Στο Βυζάντιο (Νέα Ρώμη) η φιλοσοφία μετατράπηκε σε θεραπαινίδα της χριστιανικής δογματικής θεολογίας, ενώ οι πολιτικές και θρησκευτικές ελευθερίες ήταν ανύπαρκτες για όσους πρέσβευαν τη δημόσια διαλεκτική ή πίστευαν σε διαφορετική θρησκεία.

Το τυφλό θρησκευτικό μίσος αποτέλεσε πάντα μέρος της ιστορίας των θρησκειών. Κάθε νέα θρησκεία με την εμφάνιση της υποσχόταν από τη μια την αιώνια ζωή και από την άλλη είχε ως βασικό της στόχο την εξαφάνιση των προηγούμενων θρησκειών. Πολλές φορές άνθρωποι φρίττουν με τα στυγνά εγκλήματα των Τζιχαντιστών αλλά και με τις πολιτισμικές καταστροφές μνημείων παγκόσμιας σημασίας και εγνωσμένης αξίας. 

ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ - Ο ΔΙΜΕΤΩΠΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ 1821

Αποτέλεσμα εικόνας για ελληνική επανάσταση του 1821


Ο αγώνας του 1821 ήταν αγώνας για την ελευθερία του έθνους. Ελευθερία. Για αυτήν την έννοια έχουν γραφτεί τόσα πολλά που μέσα σε λίγες μόνο γραμμές είναι αδύνατο να αποδοθεί με λίγα λόγια το βάθος των σημασιών και των νοηματοδοτήσεων περί αυτής. Πολλοί, ίσως οι περισσότεροι, όταν  ακούν για αυτόν τον εθνικό αγώνα του ΄21, αρχίζουν τα συνήθη λόγια περί εθνικολογίας χωρίς να προβαίνουν σε ζητήματα ουσίας για τον ίδιο τον άνθρωπο. Με τον αγώνα αυτό, ναι,  διώξαμε τον κατακτητή, τον δυνάστη μας. Η σκλαβιά που σκίαζε την καθημερινή ζωή μας έγινε παρελθόν. Ο αγώνας του ΄21, όμως, δεν ήταν για μένα πρώτιστα αγώνας για την εξωτερική ελευθερία, το να  μην έχουμε δυνάστες πάνω από το κεφάλι μας, αλλά ήταν αγώνας για την αξιοπρέπεια  του ανθρώπου να ζει και να σκέφτεται  με το δικό του κεφάλι. Αγώνας πρώτα από όλα πνευματικός, να μάθει κανείς πώς το πιο δύσκολο κατόρθωμα είναι να αφυπνιστεί εσωτερικά και να λειτουργεί συνετά. Και για να υπηρετεί κανείς τη σύνεση, τη σωφροσύνη και την ανδρεία, είναι ανάγκη να καταστήσει δεύτερη φύση μέσα του αυτές τις αρετές.

ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821

 Μύθοι και σκληρές αλήθειες  για την Επανάσταση του 1821


Το ελληνικό σχολειό επί Τουρκοκρατίας όχι μόνο δεν ήταν κρυφό αλλά και οδήγησε, μέσω του εκσυγχρονισμού του, στην Επανάσταση του ΄21, υποστηρίζουν ιστορικοί που αναλύουν παρανοήσεις και πραγματικότητες του Αγώνα της Ανεξαρτησίας.
 
«Τα ελληνικά διδάσκονταν ελεύθερα επί Τουρκοκρατίας ήδη από τον 14ο αιώνα, οπότε οι Τούρκοι άρχισαν να ελέγχουν περιοχές με χριστιανικούς πληθυσμούς», ισχυρίζεται ο Αλέξης Πολίτης, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης στον Τομέα Βυζαντινής και Νεοελληνικής Φιλολογίας. Άρα δεν υπήρχε «κρυφό σχολειό», αλλά... φανερό. 

ΡΕΝΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ - "ΑΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΗΞΕΡΑΝ ΙΣΤΟΡΙΑ..."

Αποτέλεσμα εικόνας για ΡΈΝΟς ΑΠΟΣΤΟΛΊΔΗς ΓΙΑ ΙΣΤΟΡΊΑ

Aπόσπασμα από συνέντευξη του Ρένου Αποστολίδη σε αθηναϊκή εφημερίδα της 13-6-93

«Οι Έλληνες δεν ξέρουν Ιστορία. Και κυριότατα γιατί δεν τους μαθαίνουν. Και δεν τους μαθαίνουν γιατί δεν συμφέρει να ξέρουν και να κρίνουν, αλλά και γιατί τα μυαλά της συντριπτικής πλειονότητας των διδασκόντων είναι χαλασμένα -όπως και ήταν χαλασμένα πριν αντίστροφα. Άλλοτε χρησιμοποιούσαν την Ιστορία στα σκολειά για να παράγουν εθνικιστικές συνειδήσεις. Μετά για να κάνουν κακή κι αδέξια προπαγάνδα ψευτοαριστερίστικη. Όλοι απλώναν αναχρονιστικά τις ιδεούλες τους και τις πίστεις τους στο παρελθόν, κόβαν και ράβαν την ιστορία στα μικρά μέτρα τους.

ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ - ΧΟΡΕΥΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ «ΛΕΥΚΟ ΑΝΘΡΩΠΟ»


Η λεηλασία ενός όμορφου κόσμου

Πεντακόσια χρόνια πριν, το ρυπαρό τσούρμο του τυχοδιώκτη Χριστόφορο Κολόμπο, πατούσε για πρώτη φορά το πόδι του σε εκείνη την απέραντη χώρα που αποκλήθηκε, από τον πολιτισμό του οποίου αποτελούσαν την εμπροσθοφυλακή, «Νέος Κόσμος». Ο ρημαγμένος από τα προϊόντα του και τα παιδιά του «δυτικός» χριστιανικός πολιτισμός κατάφερνε για πρώτη φορά στην -υπερχιλιόχρονη τότε- Ιστορία του, να πραγματοποιήσει τ’ όνειρό του εκείνο που μάταια πέντε αιώνες αργότερα θα επιχειρήσει να ανανεώσει στοχεύοντας αυτή τη φορά προς το αχανές διάστημα: να εξάγει την παραφροσύνη του, τη βία, την πλιατσικομανία του, το δουλεμπόριό του, την εξουσιομανία του, τη θεοκρατία και δεισιδαιμονία του, καθώς κι εκείνη την έμφυτη και χαρακτηριστική τάση του για οικοκτονία και γενοκτονίες προς ένα νεοανακαλυφθέν παρθένο «πέρα εκεί». Την πρώτη φορά πέτυχε ολοκληρωτικά. Την δεύτερη εισέπραξε μόνο ηχηρά χαστούκια.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΗΡΟΔΟΤΕΙΟΥ ΕΡΓΟΥ

Αποτέλεσμα εικόνας για ηρόδοτος


(αντίστοιχο κεφάλαιο στο έργο των Reinhold Bichler – Robert Rollinger «ΗΡΟΔΟΤΟΣ – Εισαγωγή στο έργο του)



ΔΟΜΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ
1.1.      Η δομή των Ιστοριών
1.11    Κύριες ιδέες βάσει του προοιμίου[1]
Όποιος έχει τη χαρά να ασχολείται με τον Ηρόδοτο έχει στη διάθεσή του ένα στερεότυπο κείμενο κατανεμημένο σε εννέα βιβλία. Ο αριθμός παραπέμπει στις εννέα Μούσες και εκφράζει τον ποιητικό χαρακτήρα του έργου. Αυτή η κατανομή του κειμένου είχε πραγματοποιηθεί ήδη από τους αρχαίους φιλολόγους της Αλεξάνδρειας. Η λεπτομερής ταξινόμηση σε κεφάλαια καν υποκεφάλαια που καθιστά δυνατή την ακριβή παραπομπή σε παραθέματα ανάγεται σε νεότερες επεξεργασίες του κειμένου. Οι σύγχρονες εκδόσεις επισημαίνουν επιπλέον και τις διαφορετικές γραφές στη χειρόγραφη παράδοση. Επίσης υπάρχουν άφθονες μεταφράσεις, σχόλια, προλεγόμενα και επιλεγόμενα εισαγωγικού χαρακτήρα, και ασφαλώς επισκοπήσεις περιεχομένων και ευρετήρια -κάθε μέσο που συμβάλλει σε μια γρήγορη και ευθύβολη ενημέρωση. Το αποτέλεσμα αυτό ενισχύεται σημαντικά και με το γεγονός ότι το κείμενο είναι διαθέσιμο σε ηλεκτρονική μορφή. Την υποτιθέμενη εποχή της πρώτης καταγραφής του κειμένου, το τελευταίο τρίτο του 5ου αιώνα π.Χ., το έργο του Ηροδότου αποτελούσε ακόμα μια σε μεγάλο βαθμό ανοργάνωτη μάζα κειμένου με μοναδικό μνημειακό χαρακτήρα, που μπορούσε να μελετηθεί μόνο με ανάλωση μεγάλου μόχθου και χρόνου, ενώ ήταν αδιανόητο ότι κάποτε θα αφιερωνόταν σε αυτό το έργο ένας εντυπωσιακός αριθμός επιστημονικών εργασιών.

ΚΟΙΝΟΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΛΑΪΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ - ΚΩΔΙΚΑΣ ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ

Αποτέλεσμα εικόνας για άμεση δημοκρατια και λαική εξουσια

Του Κώστα Λάμπου 

Στις πρωτόγονες κοινότητες ο ιδιωτικός και ο δημόσιος χώρος ήταν σχεδόν ταυτόσημες έννοιες και καταστάσεις, και συνεπώς τα μέλη τους ήταν όλα προσωπικώς παρόντα και δρώντα, αφού συμμετείχαν ισότιμα και ενεργά με τις σκέψεις, τις προτάσεις, αλλά και με τις αντιρρήσεις τους σε όλες τις διαδικασίες λήψης των αποφάσεων και φυσικά με την προσωπική συμμετοχή τους συνέβαλλαν στην καλύτερη δυνατή υλοποίησή τους. Η κοινότητα, συμπεριλαμβάνοντας όλα τα μέλη της στο ενιαίο δικό της κοινοτικό γίγνεσθαι, απέκλειε τον απομονωτισμό, τον ατομισμό και την ιδιώτευση και κατά συνέπεια τον στείρο ανταγωνισμό, με αποτέλεσμα την ταύτιση των μελών της με την ίδια τη συνολική κοινότητα, η οποία με τον τρόπο αυτό δεν εξασφάλιζε μόνο την καλύτερη δυνατή ατομική και συλλογική-κοινοτική επιβίωση, αλλά πρόσφερε ισχυρό αίσθημα ασφάλειας και αυτοπεποίθησης, προϋποθέσεις αναγκαίες για κάθε ατομική και συλλογική δημιουργική πρωτοβουλία.

Στην Αθηναϊκή Δημοκρατία2 το ιδιωτικό, ο οίκος, η οικονομία, έμεινε έξω από το Δημόσιο, τον Δήμο, τη Δημοκρατία, με αποτέλεσμα οι ανταγωνισμοί στη σφαίρα του ιδιωτικού να αναγκάζουν το δημόσιο σε άμυνα, πράγμα που για κάποιο διάστημα ώθησε τη Δημοκρατία στα ανώτατα όρια της ανάπτυξής της, από κάποιο σημείο όμως και μετά οι ανταγωνισμοί στη σφαίρα του ιδιωτικού άρχισαν να διαταράσσουν τη δημόσια σφαίρα, να υπονομεύουν τη Δημοκρατία και να δημιουργούν τους όρους της εμφάνισης της Ολιγαρχίας, της Αριστοκρατίας και τελικά της Τυραννίας.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ - ΤΑ ΙΔΕΟΛΟΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΟ ΘΕΟΚΡΑΤΙΚΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ

Σχετική εικόνα

Το βιβλίο της βυζαντινολόγου κυρίας Ελένης Αρβελέρ Γιατί το Βυζάντιο είναι, όπως γράφει η ίδια, «ένα κείμενο χωρίς επιστημονικές απαιτήσεις» και «απευθύνεται σε όσους από τους Νεοέλληνες ταλανίζονται με το πρόβλημα της ελληνικής ιστορικής συνέχειας» και σκοπό έχει να αναδείξει την ελληνικότητα, τα «επιτεύγματα» και το «πολιτιστικό μεγαλείο» του «ένδοξου βυζαντινισμού» (σ. 9-11), τα οποία, κατά τη γνώμη της, έχουν παραγνωρισθεί από Έλληνες και ξένους (σ. 97, 255). Δηλαδή από την αρχή η συγγραφέας είναι σαφής και ειλικρινής, διευκρινίζει ότι οι στόχοι του βιβλίου είναι κυρίως ιδεολογικοί, οπότε και το επιλεγμένο υλικό και η διαχείρισή του εξυπηρετούν τους στόχους αυτούς. Στο παρόν θα εξετάσουμε κριτικά μόνο αυτές τις ομολογημένες ιδεολογικές θέσεις του βιβλίου, όπως τις εκθέτει ρητώς η συγγραφέας.

ΤΟ ΝΕΚΡΟΜΑΝΤΕΙΟ ΤΟΥ ΑΧΕΡΟΝΤΑ

Το νεκρομαντείο αποτελείται από συνεχείς διαδρόμους, υπόγειες αίθουσες και μια κρύπτη που είναι λαξευμένη στο βράχο. Τα παλαιότερα ευρήματα χρονολογούνται από τα μηκηναικά χρόνια.

Υπόγεια κρύπτη. Το νεκρομαντείο αποτελείται από συνεχείς διαδρόμους, υπόγειες αίθουσες και μια κρύπτη που είναι λαξευμένη στο βράχο. Τα παλαιότερα ευρήματα χρονολογούνται από τα μυκηναϊκά χρόνια... 

Το πρώτο γνωστό μαντείο της αρχαιότητας, που ήταν αφιερωμένο στον θεό του Κάτω Κόσμου βρίσκεται σε έναν λοφίσκο στο χωριό Μεσόποταμος και ανακαλύφτηκε τη δεκαετία του ’60. Ήταν χτισμένο κοντά στο σημείο που ενώνεται το ποτάμι Πυριφλεγέθων, ο Αχέροντας και ο Κωκυτός, που συμβόλιζαν τη θλίψη, τους στεναγμούς και τη στεναχώρια του θανάτου.

Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΙΝΔΙΑΝΩΝ - ΕΝΑ ΞΕΧΑΣΜΕΝΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ


Ο όρος γενοκτονία, καθιερώθηκε επίσημα μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, για να περιγράψει εγκλήματα που αποβλέπουν στη συστηματική και επιδιωκόμενη εξόντωση ολόκληρης φυλής ή τμήματος αυτής σε ορισμένο γεωγραφικό τόπο. Κάτι τέτοιο επιτυγχάνεται είτε με διαδοχικούς ομαδικούς φόνους, είτε μέσω άλλων μεθόδων που συμβάλλουν στην μαζική εξόντωση ατόμων που ανήκουν σε συγκεκριμένη φυλή.


Μια από τις πιο χαρακτηριστικές γενοκτονίες που συναντά κανείς στην ανθρώπινη ιστορία είναι το Ολοκαύτωμα των Εβραίων από τους Γερμανούς Ναζί, το Holodomor της Ουκρανίας, τις θηριωδίες των αποικιοκρατικών καθεστώτων στην Ασία και την Αφρική, καθώς και η εξόντωση εκατοντάδων χιλιάδων Αρμενίων από τον Οθωμανικό στρατό.

SCHULLER WOLFGANG - ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ (ΒΙΒΛΙΟ)

W. Schuller: «Ιστορία της Αρχαίας Ελλάδας» (PDF)

Ο τόμος του W. Schuller «Ιστορία της Αρχαίας Ελλάδας» παρουσιάζει την αρχαία ελληνική ιστορία από τα κρητομηκυναϊκά χρόνια ως την εποχή του Φιλίππου του Β΄ της Μακεδονίας. Το βιβλίο αυτό, όπως και όλοι οι τόμοι της ίδιας σειράς, εμφανίζει μια ιδιαίτερη δόμηση της ύλης. Σε ένα πρώτο, αφηγηματικό και συνθετικό μέρος καταγράφεται περιεκτικά η εικόνα της περιόδου βάσει των αρχαίων πηγών και των, λίγο πολύ κοινών, συμπερασμάτων της νεότερης ιστορικής έρευνας. Στο δεύτερο μέρος παρέχεται μια εξίσου σημαντική ιστοριογραφική ανάλυση, μια «γενετική εικόνα» θα λέγαμε, ακριβώς αυτών των ερευνών και του αντίστοιχου συνεχιζόμενου επιστημονικού διαλόγου με τις επιμέρους θέσεις και αντιθέσεις του. Τέλος, ένα τρίτο μέρος αποτελεί συστηματικό κατάλογο, κατά αύξοντα αριθμό, της σημαντικότερης διεθνούς βιβλιογραφίας πάνω στα ίδια θέματα: έτσι, οι βιβλιογραφικές παραπομπές στα δυο προηγούμενα μέρη γίνονται απλώς με το όνομα του εκάστοτε συγγραφέα και τον αύξοντα αριθμό της μελέτης.

Η ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ Η ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ ΤΗΣ (ΒΙΒΛΙΟ)

Αποτέλεσμα εικόνας για η ιστορία της ΑΡΧΑΊΑς ελληνικής τέχνης

Πρόλογοι στο βιβλίο

Με το προκείμενο εγχειρίδιο, έβδομο στη σειρά «Αρχαιογνωσία και Αρχαιογλωσσία στη Μέση Εκπαίδευση», περατώνεται ένα συλλογικό, επτάτευχο πρόγραμμα (ερευνητικό, συγγραφικό, εκδοτικό), με πειραματικό και πιλοτικό εξαρχής χαρακτήρα, ο οποίος επεξηγείται στο επίμετρο κάθε τόμου. Βασικός στόχος παραμένει η (ουσιαστική, μεθοδολογική και διδακτική) διάκριση αρχαιογνωσίας και αρχαιογλωσσίας. Η άρση δηλαδή μιας παρεξήγησης, που συγχέει επίτηδες τους δύο όρους, υποστηρίζοντας ότι είναι λίγο πολύ συνώνυμοι. Πρόκειται για αυθαίρετο, από επιστημονική και ιστορική άποψη, ισχυρισμό, που παραγνωρίζει την καταστατική διαφορά ανάμεσα στη γνώση και στη γλώσσα, στη γλώσσα και στον λόγο. Δίνοντας μάλιστα μαθησιακό προβάδισμα στην αρχαιογλωσσία, προορισμένη, υποτίθεται, να αναπληρώνει και τα ελλείμματα της νεογλωσσίας.

Η προγραμματική απόρριψη της έμμονης αυτής παρεξήγησης στο συγκεκριμένο πρόγραμμα δεν συνεπάγεται βέβαια υποτίμηση της αρχαίας ελληνικής γλώσσας· αποτελεί όμως φραγμό στην ανιστόρητη υπερτίμησή της τόσο έναντι της νεοελληνικής όσο και κάθε άλλης σύγχρονης γλώσσας. Ζητούμενο στην προκείμενη περίπτωση είναι να οριστούν νηφάλια οι έγκυρες σχέσεις αρχαιογνωσίας και αρχαιογλωσσίας, με την προϋπόθεση ότι η δεύτερη αποτελεί μέρος και μέσο της πρώτης, στην περιοχή ειδικότερα των γραμμάτων, και όχι ηγεμονικό αυτοσκοπό.