ΕΤΙΚΕΤΕΣ

Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΩΝ ΟΛΥΜΠΙΩΝ ΘΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΤΟΥΣ

Η Δύναμη των Ολύμπιων Θεών

Η Μυστική Δύναμη των Ελληνικών Ονομάτων

Από την Αρχαιότητα ο άνθρωπος πίστευε στη μαγική δύναμη ορισμένων λέξεων, στην ικανότητά τους, αν προφερθούν σωστά, με έναν ορισμένο τρόπο, να παράγουν ορισμένα απτά, αντικειμενικά αποτελέσματα, για καλό ή για κακό. Ο Φιλόστρατος αναφέρει ότι στην εποχή του οι βραχμάνοι μπορούσαν να κάνουν τις πιο εκπληκτικές θεραπείες με την απλή χρήση ορισμένων μαγικών λέξεων. Αναφέρονται, επίσης, αρχαίοι Πέρσες ιερείς που μπορούσαν να θεραπεύσουν στη στιγμή ένα θανατηφόρο δάγκωμα φιδιού με τη βοήθεια ενός κατάλληλου λεκτικού τύπου.

Υπάρχουν λέξεις που μπορούν ανάλογα με τον τρόπο και τη συνθήκη που θα προφερθούν να βασκάνουν, να αρρωστήσουν ή να γητεύσουν και άλλες που μπορούν να «λύσουν τα μάγια» και να θεραπεύσουν. Υπάρχουν ειδικές λέξεις δύναμης στις οποίες υπακούουν ακόμα και τα στοιχεία της Φύσης: λέξεις που μπορούν να ξεσηκώσουν θύελλα ή καταιγίδα ή που μπορούν να τα γαληνεύσουν. Υπάρχουν λέξεις που καλούν τα αόρατα πνεύματα σε εκδήλωση και λέξεις που τα δεσμεύουν και τα ωθούν σε συγκεκριμένες πράξεις ή λέξεις που τα εξορκίζουν και τα εκβάλλουν από τους δαιμονισμένους.

ΟΤΑΝ Η ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕ ΤΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΟ

Αποτέλεσμα εικόνας για φιλοσοφία και λογοτεχνία

Η φιλοσοφία είναι η μέθοδος που έχει εφεύρει ο άνθρωπος στην προσπάθειά του να κατανοήσει την πραγματικότητα. Θα μπορούσαμε επίσης να πούμε ότι είναι η θεώρηση των πραγμάτων που υπερβαίνει το πρόσκαιρο, το ευκαιριακό και το ατομικό.
Τα φιλοσοφικά ερωτήματα που σχετίζονται με την ουσία, το νόημα της ύπαρξης, τον θάνατο, τον δυϊσμό ύλης και πνεύματος, είναι ερωτήματα που τουλάχιστον σε κάποια φάση της ζωής έχουν απασχολήσει τον καθένα, χωρίς να χρειάζεται να έχει ασχοληθεί με συστηματικό τρόπο με το αντικείμενο της φιλοσοφίας, ούτε να είναι γνώστης των διαφόρων φιλοσοφικών απόψεων.

ΓΡΑΦΗ, ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ, ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ - ΣΧΕΣΕΙΣ ΔΙΑΦΥΓΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΞΑΡΤΗΣΗΣ

Αποτέλεσμα εικόνας για ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ

Ο Ντανίλο Κις ισχυριζόταν πως η τέχνη είναι το αντίθετο της ζωής, μιας κι ‘ένας νορμάλ άνθρωπος δε γράφει βιβλία’. Συνεπώς η λογοτεχνία ως επιτέλεση συνιστά μια παρέκκλιση από την κανονικότητα. Μια θέση που θα επιβεβαίωνε τον ορισμό της λογοτεχνίας ως την ‘οργανωμένη βία ενάντια στη συμβατική γλώσσα’. Υπάρχει λοιπόν ένα μη κανονικό υποκείμενο, που πράττει κάτι εξωκανονικό: γράφει. Παρότι θεωρώ πως η γραφή είναι έμφυτη στον άνθρωπο,  ως ένα συνειδησιακό επί μέρους, δέχομαι την άποψη του Κις ως υπόθεση εργασίας. Για να μπορέσει όμως να γράψει κανείς αποτελεσματικά πρέπει να διαθέτει μια πολυεπίπεδη σκέψη και την ικανότητα μιας αντίστοιχης μετουσίωσής της σε λέξεις και νοήματα. Μιλώντας για την πολυεπίπεδη σκέψη κάποιου αναγκαστικά εισερχόμαστε σε μια συζήτηση περί του ποιο είναι το σημείο που την ορίζει. Ή μήπως πρόκειται για σημεία; Για μια γραμμή; Για ένα χώρο; Για κενό; Καταλήγουμε πάλι λοιπόν σε σχηματοποιήσεις που αδυνατούν να αποδώσουν την περιβόητη σχέση γενικού-ειδικού, ή έστω το μεταίχμιο που καθορίζει και ταυτόχρονα διαχωρίζει τα επίπεδα. Το ίδιο συμβαίνει και στην αφήγηση. Υπάρχει ένα ενδιάμεσο, ιδιαίτερα ενδιαφέρον, μεταξύ αφήγησης και γραφής.

Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΣΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Dictionary Series - Philosophy: philosophy

Αναζητώντας τα κριτήρια που ανάγουν ένα λογοτεχνικό έργο προορισμένο να περάσει στις επόμενες γενεές όχι ως μια απλή αφήγηση ευχάριστων ιστοριών αλλά ως ένα κλασικό έργο, θα πρέπει να σταθούμε στη σχέση που υπάρχει ανάμεσα στο μυθιστόρημα και στον στοχασμό, ανάμεσα στη λογοτεχνία και τη φιλοσοφία. Ο Καμύ έλεγε: «Σκέφτομαι σημαίνει ξαναμαθαίνω να βλέπω, να παρατηρώ, να δημιουργώ με κάθε ιδέα ή με κάθε εικόνα»· κι αν ένα μυθιστόρημα είναι ικανό να κάνει κάτι, είναι αυτό ακριβώς, να μάθει στον αναγνώστη έναν νέο τρόπο θέασης της ζωής.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η "ΠΑΡΘΕΝΙΑ" ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΚΑΙ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΚΟΣΜΟΑΝΤΙΛΗΨΗ

Αποτέλεσμα εικόνας για ΆΡΤΕΜΙΣ ΘΕΆΣχετική εικόναΑποτέλεσμα εικόνας για ΕΚΑΤΗ ΘΕΆ
                ΑΡΤΕΜΙΣ                                            ΑΘΗΝΑ                                       ΕΚΑΤΗ


Είπαμε, οι σύγχρονοι Έλληνες δε γνωρίζουν τίποτα ορθά για τους προγόνους τους, την φιλοσοφία και τη θεολογία τους. Οτιδήποτε γνωρίζουν το έχουν πληροφορηθεί από "ρωμιούς" ή αμύητους περί της ελληνικής φιλοσοφίας ανθρώπους είτε με μεγάλη δόση άγνοιας, είτε αποσπασματικά αλλοιώνοντας την αλήθεια, είτε με "προσαρμοσμένες" απόψεις, σύμφωνες με τη θρησκευτική καθεστηκυία τάξη κάθε εποχής!

Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Αποτέλεσμα εικόνας για η γνώση είναι δύναμη


Κάποιοι ισχυρίζονται, ακόμα και σήμερα, ότι είναι περιττό το διάβασμα, η μελέτη και γενικότερα η γνώση. Αυτό το συμπέρασμα είναι το αποτέλεσμα της άγνοιας και της ημιμάθειας που χαρακτηρίζει ένα μεγάλο πλήθος πολιτών στη σημερινή Ελλάδα.

Να τους θυμίσουμε ότι ο άνθρωπος ζει πάνω στη γη εκατομμύρια χρόνια. Συγκεκριμένα ο Homo Sapiens, η σημερινή μορφή του ανθρώπου, ζει εδώ και 200.000 χρόνια. Όλα αυτά τα εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια μέχρι και πριν 7000 χρόνια η πρόοδος του ανθρώπινου πολιτισμού είναι σχεδόν στάσιμη, μηδενική. Από τότε που οι άνθρωποι άρχισαν να χρησιμοποιούν μηχανικά τον νου τους άρχισε η νοητική εξέλιξη.

ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ - Ο ΔΙΜΕΤΩΠΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ 1821

Αποτέλεσμα εικόνας για ελληνική επανάσταση του 1821


Ο αγώνας του 1821 ήταν αγώνας για την ελευθερία του έθνους. Ελευθερία. Για αυτήν την έννοια έχουν γραφτεί τόσα πολλά που μέσα σε λίγες μόνο γραμμές είναι αδύνατο να αποδοθεί με λίγα λόγια το βάθος των σημασιών και των νοηματοδοτήσεων περί αυτής. Πολλοί, ίσως οι περισσότεροι, όταν  ακούν για αυτόν τον εθνικό αγώνα του ΄21, αρχίζουν τα συνήθη λόγια περί εθνικολογίας χωρίς να προβαίνουν σε ζητήματα ουσίας για τον ίδιο τον άνθρωπο. Με τον αγώνα αυτό, ναι,  διώξαμε τον κατακτητή, τον δυνάστη μας. Η σκλαβιά που σκίαζε την καθημερινή ζωή μας έγινε παρελθόν. Ο αγώνας του ΄21, όμως, δεν ήταν για μένα πρώτιστα αγώνας για την εξωτερική ελευθερία, το να  μην έχουμε δυνάστες πάνω από το κεφάλι μας, αλλά ήταν αγώνας για την αξιοπρέπεια  του ανθρώπου να ζει και να σκέφτεται  με το δικό του κεφάλι. Αγώνας πρώτα από όλα πνευματικός, να μάθει κανείς πώς το πιο δύσκολο κατόρθωμα είναι να αφυπνιστεί εσωτερικά και να λειτουργεί συνετά. Και για να υπηρετεί κανείς τη σύνεση, τη σωφροσύνη και την ανδρεία, είναι ανάγκη να καταστήσει δεύτερη φύση μέσα του αυτές τις αρετές.

ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821

 Μύθοι και σκληρές αλήθειες  για την Επανάσταση του 1821


Το ελληνικό σχολειό επί Τουρκοκρατίας όχι μόνο δεν ήταν κρυφό αλλά και οδήγησε, μέσω του εκσυγχρονισμού του, στην Επανάσταση του ΄21, υποστηρίζουν ιστορικοί που αναλύουν παρανοήσεις και πραγματικότητες του Αγώνα της Ανεξαρτησίας.
 
«Τα ελληνικά διδάσκονταν ελεύθερα επί Τουρκοκρατίας ήδη από τον 14ο αιώνα, οπότε οι Τούρκοι άρχισαν να ελέγχουν περιοχές με χριστιανικούς πληθυσμούς», ισχυρίζεται ο Αλέξης Πολίτης, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης στον Τομέα Βυζαντινής και Νεοελληνικής Φιλολογίας. Άρα δεν υπήρχε «κρυφό σχολειό», αλλά... φανερό. 

Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟΥ ΣΤΟΧΑΣΜΟΥ ΣΕ ΣΥΓΧΡΟΝΙΚΟΥΣ ΠΙΝΑΚΕΣ

Αποτέλεσμα εικόνας για η εξέλιξη του φιλοσοφικου στοχασμου


Στον παρακάτω σύνδεσμο σε pdf παρουσιάζονται πέντε «συγχρονικοί πίνακες» που αφορούν την ανά τους αιώνες εξέλιξη του φιλοσοφικού στοχασμού (Tableaux synchroniques de la pensée philosophique), μεταφρασμένοι από το κλασικό φιλοσοφικό εγχειρίδιο του Γάλλου στοχαστή και παιδαγωγού Armand Cuvillier (1887-1973): Nouveau précis de philosophie. Tome 2, L’ action. “Armand Colin”, Paris 19541, 19674, p. 438-449.

Αυτοί οι πίνακες στηρίζονται στην πεποίθηση του δημιουργού τους (ό.π., σελ. 438) ότι «Η ανέλιξη του φιλοσοφικού στοχασμού δεν πρέπει να απομονώνεται από το σύνολο της ανθρώπινης εξέλιξης». Έτσι, η πορεία της φιλοσοφίας εκτίθεται παράλληλα με τα μεγάλα γεγονότα της επιστημονικής, καλλιτεχνικής, θρησκευτικής και κοινωνικής-πολιτικής ιστορίας. Η ανά τους αιώνες (τουλάχιστον από τον 6ο αιώνα π.Χ. και εξής) πορεία της ανθρωπότητας αναδεικνύεται αλληλένδετη με την ιστορία της φιλοσοφίας.

ΕΜΠΕΔΟΤΙΜΟΣ - Η ΨΥΧΗ ΜΑΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΟΤΕ ΨΥΧΗ ΖΩΟΥ

Αποτέλεσμα εικόνας για ΨΥΧΉ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Κάποιοι που διατείνονται ότι οι θέσεις τους απεικονίζουν την «Ελληνική Κοσμοθέαση» αποκαλούν την ψυχή «υλικό ψυχικό άτομο» ισχυριζόμενοι ότι η ψυχή έχει συσταθεί από υλικά συστατικά, κατά παραποίηση και διαστρέβλωση του 35α του Τιμαίου του Πλάτωνα, το οποίο όμως και επικαλούνται. Και έτσι στήνουν ολόκληρο σκεπτικό, ότι εμείς δήθεν προήλθαμε από την ύλη, ήμασταν κάποτε πέτρα, μετά γίναμε ζώα, μετά ανθρώπινες ψυχές, μετά γινόμαστε θεοί με συνεχή εξέλιξη της οποίας δεν υπάρχει τέλος(!) (κατά διαστρέβλωση ανάμεσα σε άλλα και σχετικού αποσπάσματος του Εμπεδοκλέους , το οποίο δεν θα διαπραγματευθούμε εδώ μιας και εστιαζόμαστε στον Πλάτωνα, αλλά θα το κάνουμε στο άμεσο μέλλον).

Αυτό μάλλον που δεν έχει τέλος είναι η άγνοια τους σε βασικά θέματα Ελληνικής Κοσμοθέασης και/ή η προσπάθεια τους να παραποιήσουν την Ελληνική σκέψη για λόγους που θα μπορούσαμε να υποθέσουμε και να αναπτύξουμε.

ΟΣΣΟ - Η ΔΙΑΙΣΘΗΣΗ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΣ ΜΑΖΙ ΤΗΣ

Επικοινωνία με τη διαίσθησή μας

Στην ορφικοπυθαγόρεια-πλατωνική  παράδοση το αρσενικό αντιστοιχεί με το ΠΕΡΑΣ και το θηλυκό με το ΑΠΕΙΡΟ. Το πρώτο αποτελεί την ουσία του όντως όντος και το δεύτερο την δύναμή του. Και τα δύο μαζί μας δίνουν το μεικτό που είναι ο κόσμος.  

_____________

Όταν είσαι εντελώς ξύπνιος, συμβαίνει μια μετατόπιση: από το αριστερό ημισφαίριο [του εγκεφάλου] η ενέργεια πηγαίνει στο δεξί ημισφαίριο. Όποτε είσαι σε εγρήγορση, αποκτάς διαίσθηση. Έρχονται σε σένα λάμψεις, λάμψεις από το άγνωστο, εν αιθρία. Ίσως να μην τις ακολουθήσεις΄ τότε θα χάσεις πολλά.
 

Ο ΚΟΙΝΟΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΘΗΛΥΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

Σχετική εικόνα

Ένας διαφορετικός τρόπος δράσης

Πέρα από την μετατροπή των τοπικών θεσμών σε μηχανισμούς αυτοδιακυβέρνησης, ο κοινοτισμός διαθέτει επίσης την δυνατότητα να θηλυκοποιήσει την πολιτική με τρόπο που η δράση σε εθνικό επίπεδο δεν είναι σε θέση να το πράξει.

Της Laura Roth & της Kate Shea Baird

Μετάφραση: Βαρβάρα Κυριλλίδου

Ο κοινοτισμός προκαλεί όλο και μεγαλύτερο ενδιαφέρον σε όλο τον κόσμο ως στρατηγική αμφισβήτησης της νεοφιλελεύθερης πολιτικής και οικονομικής τάξης απαντώντας στο αίτημα για περισσότερη δημοκρατία. Οι πλατφόρμες των πολιτών που διοικούν κατά κύριο λόγο τις μεγαλύτερες πόλεις της Ισπανίας, αλλά και παραδείγματα όπως η Ciudad Futura στην Αργεντινή, οι “Indie Towns” στο Ηνωμένο Βασίλειο και η δημοκρατική συνομοσπονδία στο Κουρδιστάν, με όλα τα όποια λάθη και τα όρια που έχουν, μας επέτρεψαν να έχουμε μια εικόνα της μετασχηματιστικής δυναμικής που διαθέτει η τοπική δράση. Στην πρόσφατη διεθνή σύνοδο αναφορικά με τις κοινότητες, τη “Fearless Cities”, που έλαβε χώρα στη Βαρκελώνη, εκπροσωπούνταν πάνω από 100 κοινοτικές πλατφόρμες από κάθε ήπειρο και αυτό μαρτυρά την εξάπλωση του παγκόσμιου αυτού κινήματος.

ΣΧΕΣΕΙΣ ΧΑΛΔΑΪΚΗΣ ΚΑΙ ΝΕΟΠΛΑΤΩΝΙΚΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ

Αποτέλεσμα εικόνας για χαλδαική και νεοπλατωνική θεολογία

Εισαγωγή 

Η ονομασία «Χαλδαίοι» αναφέρεται γενικά στο λαό των Χαλδαίων που κατοικούσε στα εδάφη της Βαβυλωνίας και κυρίως στους μάγους Χαλδαίους της Βαβυλώνας. Οι Χαλδαίοι συνδέονται με το Νεοπλατωνισμό, το κίνημα που ίδρυσε ο φιλόσοφος Πλωτίνος τον 3ον αι. μ. Χ., μέσω των σκοτεινών και παράξενων στίχων που τιτλοφορήθηκαν ως Χαλδαϊκοί Χρησμοί ή Χαλδαϊκά Λόγια. Οι μαθητές και διάδοχοι του Πλωτίνου θεώρησαν σκόπιμο να σχολιάσουν τους στίχους αυτούς, να τους εντάξουν στο πρόγραμμα μαθημάτων των σχολών τους και να εφαρμόσουν τις διδαχές τους στις θεουργικές τελετές. Αν και η πιθανότητα απευθείας συνέχειας της θρησκείας των Σουμερίων, των Ακκάδων και των Βαβυλώνιων έως στην εποχή των Νεοπλατωνικών είναι αμφισβητούμενη, υπάρχουν κάποιες ενδείξεις θρησκειολογικού κυρίως χαρακτήρα που θα μπορούσαν να στρέψουν την έρευνα προς μία τέτοια κατεύθυνση. Η Θεουργία όπως εξελίχθηκε έπειτα από τον Πλωτίνο και η επιβίωση της αρχαίας Χαλδαϊκής μαγείας σε αυτήν είναι πολύπλοκα και ευρύτατα θέματα, τα οποία ελάχιστα θίγονται εδώ. Πιο πολύ ερευνάται η θεολογία των Χαλδαϊκών Χρησμών ως προς τη συνάφειά της σε πολλά σημεία με το Νεοπλατωνισμό, αλλά και ως απήχηση της αρχαίας παράδοσης, στο βαθμό που θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι επιβιώνει και αναβιώνει εντός της. Η κύρια θέση της εργασίας αφορά την  απροσδιοριστία του ονόματος της πρώτης αρχής και την ομωνυμία του προθέματος «Εν» ορισμένων θεοτήτων των Βαβυλωνίων με το νεοπλατωνικό Εν. Επιπλέον, επιχειρείται μία αντιπαραβολή των σημασιών, με τις οποίες ο όρος αυτός ήταν γνωστός στους αρχαίους Χαλδαίους και τους Νεοπλατωνικούς. Το θέμα είναι ότι η πρωταρχική ενοποιητική και απροσδιόριστη φύση του ονόματος «Εν» δεν εξαφανίστηκε, αλλά διατηρήθηκε ως μία ανάμνηση, από το βάθος του χρόνου. Ακόμη, ανιχνεύονται πολλά στοιχεία που θα μπορούσαν να στηρίξουν την άποψη ότι ο Πλωτίνος είχε μία επιμέρους γνώση πολλών Χαλδαϊκών και άλλων ανατολικών δογμάτων, τα οποία λανθάνουν με ποικίλες μορφές στο έργο του. Η μεθόδευση που προτείνεται στηρίζεται στην ανάδειξη της ιστορικο-φιλοσοφικής διάστασης του θέματος, καθώς βάση για την ανάπτυξη του αποτελούν δεδομένα από την ιστορία των ιδεών, των ονομάτων και των πίστεων.

Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΥ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΗΣ

Ο Ελληνικός Διαλογισμός | της Άννας Χαλκιώτη

Ο Ελληνικός διαλογισμός, όπως μαρτυρά  και η ίδια η λέξη (διά του λόγου, μέσω του λόγου), είναι η πρακτική διάσταση του «γνώθι σ’αυτόν».
Η διαδικασία έχει ως πολύ σημαντικό  βήμα την αφύπνιση της Μνήμης. Ορθώς, διότι για να ανακαλύψουμε ίχνη της ταυτότητάς μας, χρειάζεται να επανασυνδεθούμε με την Μνήμη, την λεγόμενη "θεά" Μνημοσύνη που είναι η παγκόσμια Μνήμη. Υπάρχουν δύο μνήμες. Η ατομική  και η παγκόσμια μνήμη. Η ατομική μνήμη είναι η μνήμη της κάθε ψυχής, δηλαδή η μνήμη όλων των βιωμάτων και των σκέψεών της στο σύνολο όλων των ενσαρκώσεών της. Η συλλογική μνήμη έχει σχέση με την σύνδεση της ατομικής μνήμης με την συμπαντική μνήμη και το παν. Κάθε άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να γνωρίζει μόνο ένα μέρος της συνείδησής του και της μνήμης του ενός βίου του. Έτσι, στην ατομική μνήμη έχουμε τη Μνήμη του τρέχοντος βίου (παιδική ηλικία, γεγονότα και καταστάσεις που συχνά απωθούνται λόγω ψυχοσυναισθηματικού τραύματος) και τη συνολική Μνήμη που είναι όλη η πορεία των ενσαρκώσεων της ψυχής. Για να αφυπνισθεί το κατά δύναμιν αυτή η δεύτερη Μνήμη, προκειμένου να μάθει η ψυχή ποια είναι και στοιχεία των προηγούμενων βίων της, προϋποθέτει εργασία με την πρώτη.