ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ - ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ Η ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Τις τελευταία χρόνια πραγματικά, ακόμα πιο πολύ, αρχίζω να διαπιστώνω ότι η συντριπτική πλειοψηφία των συμπατριωτών μας έχει άγνοια πώς μπορεί να λειτουργήσει μια άμεση δημοκρατία με δημοψηφίσματα.

ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ - ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΕΤΑΞΥ ΑΝΑΡΧΙΑΣ ΚΑΙ ΑΜΕΣΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

    

ΑΝΑΡΧΙΑ Ή ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ;

Η αντιεξουσία ως ιδεολογία ελάχιστη σχέση έχει με την άμεση δημοκρατία. Όπως τουλάχιστον έχει διαμορφωθεί από τους κλασικούς Μπακούνιν, Κροπότκιν, Προυντόν, ο αναρχισμός σημαίνει, ανάμεσα σε άλλα, κοινωνία χωρίς εξουσία και κυβέρνηση, χωρίς υπακοή στον νόμο και σε οποιαδήποτε εξουσία. Αντιθέτως η άμεση δημοκρατία χαρακτηρίζεται από υπακοή τόσο στους νόμους, διότι οι νόμοι θεσπίζονται από όλους του πολίτες ελευθέρως στην εκκλησία του δήμου, όσο και στην εξουσία, διότι αυτή δεν είναι μια αλλοτριωμένη εξουσία, ιδιοκτησία του ενός, των ολίγων ή ιδιωτών αλλά ασκείται εξίσου από όλους τους πολίτες «υποχρεωτικώς», καταργώντας έτσι το κράτος και τη γραφειοκρατία. Αυτή άλλωστε είναι η μεγάλη επινόηση της δημοκρατικής πολιτικής: η εξουσία δεν ανήκει σε κανέναν, ασκείται από όλους τους πολίτες. 

Στην  άμεση  δημοκρατία  γίνεται λόγος για  Πολιτεία  και όχι για κράτος. Ο όρος  "Πολιτεία"  κομίζει  το ελεύθερο  του πολιτεύματος  χωρίς  να σοβεί  καμιά μορφή βίας. Η  έννοια "κράτος"  είναι περισσότερο  συνυφασμένη  με την έννοια  της βίας (αρχαιοελληνική θεώρηση)  και  η χρήση  της  είναι αδόκιμη  όταν  γίνεται αναφορά  στην άμεση δημοκρατία. Ο  αναρχισμός  καταργεί  και αυτό  που  εννοείται  ως  Πολιτεία  στην άμεση δημοκρατία. Σε αυτό  το σημείο  ο αναρχισμός  θυμίζει  το  άλλο  πολιτικό  άκρο, τον αναρχοκαπιταλισμό, που και αυτός  επιζητά

την κατάργηση  κάθε έννοιας  κράτους ή πολιτείας.  

ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ ΕΝΟΣ ΑΜΕΣΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΚΟΙΝΟΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ

Ένα πολιτικό αμεσοδημοκρατικό κίνημα που διατυμπανίζει, προβάλλει και υπόσχεται στους πολίτες τι ακριβώς θα αποπειραθεί να κάνει σε συγκεκριμένα πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά θέματα, αν αναλάβει τη διακυβέρνηση, στην ουσία ακυρώνει στην πράξη την αμεσοδημοκρατική του φυσιογνωμία. Γιατί;

Η "ΗΔΟΝΗ" ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΠΙΚΟΥΡΟ

ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ:

"Όταν ουν λέγωμεν τέλος υπάρχειν, ου τας των ασώτων ηδονάς και τας εν απολαύσει κειμένας λέγομεν, ως τινες αγνοούντες και ουχ ομολογούντες ή κακώς εκδεχόμενοι νομίζουσιν, αλλά το μήτε αλγείν κατά σώμα μήτε ταράττεσθαι κατά ψυχήν. Ου γαρ πότοι και κώμοι συνείροντες ουδ’ απολαύσεις παίδων και γυναικών ουδ΄ ιχθύων και των άλλων, όσα φέρει πολυτελής τράπεζα, τον ηδύν γεννά βίον, αλλά νήφων λογισμός και τας αιτίας εξερευνών πάσης αιρέσεως και φυγής και τας δόξας εξελαύνων, εξ ων πλείστος τας ψυχάς καταλαμβάνει θόρυβος.

Τούτων δε πάντων αρχή και το μέγιστον αγαθόν φρόνησις. Διο και φιλοσοφίας τιμιώτερον υπάρχει φρόνησις εξ ης αι λοιπαί πάσαι πεφύκασιν αρεταί, ως ουκ έστιν ηδέως ζην άνευ του φρονίμως και καλώς και δικαίως ουδέ φρονίμως και καλώς και δικαίως άνευ του ηδέως. Συμπεφύκασι γαρ αι αρεταί τω ζην ηδέως, και το ζην ηδέως τούτων εστίν αχώριστον."

ΑΠΟΔΟΣΗ:

[ Όταν λοιπόν υποστηρίζουμε ότι σκοπός είναι η ηδονή, δεν εννοούμε τις ηδονές των ασώτων και

των αισθησιακών απολαύσεων, όπως νομίζουν κάποιοι (από άγνοια κι επειδή διαφωνούν μαζί μας ή παίρνουν στραβά τα λόγια μας), αλλά εννοούμε το να μην υποφέρει κανείς σωματικούς πόνους και το να μην είναι η ψυχή του ταραγμένη. Γιατί τη γλυκιά ζωή δε μας την προσφέρουν τα φαγοπότια και οι διασκεδάσεις, ούτε οι απολαύσεις με αγόρια και γυναίκες, ούτε τα ψάρια και τα άλλα εδέσματα που προσφέρει ένα πολυτελές τραπέζι, αλλά ο νηφάλιος στοχασμός αυτός που ερευνά τα αίτια κάθε προτίμησής μας ή κάθε αποφυγής μας, και αποδιώχνει τις δοξασίες που με τόση σύγχυση γεμίζουν την ψυχή μας.

Αφετηρία για όλα αυτά, και μέγιστο αγαθό συνάμα, είναι η φρόνηση. Γι ‘ αυτό και είναι πολυτιμότερη η φρόνηση κι από τη φιλοσοφία ακόμα, γιατί από αυτήν απορρέουν όλες οι αρετές: η φρόνηση που μας διδάσκει ότι δεν είναι δυνατόν να ζει κανείς χαρούμενα αν η ζωή του δεν έχει γνώση, ομορφιά και δικαιοσύνη, κι ούτε πάλι μπορεί να ‘χει η ζωή του γνώση, ομορφιά και δικαιοσύνη αν δεν έχει και χαρά. Γιατί οι αρετές αυτές είναι σύμφυτες με το να ζει κανείς ευτυχισμένα, και η ευτυχισμένη ζωή είναι αξεχώριστη από τις αρετές. ]

Επιστολή προς Μενοικέα

Ας συνειδητοποιήσουμε ότι η ηδονική φιλοσοφία του φιλόσοφου Επίκουρου δεν έχει καμιά σχέση με αυτό που του προσάπτουν πολλοί που δεν τον έχουν διαβάσει. Ο Επίκουρος στον "φιλοσοφικό κήπο του" εδραίωσε μια πολύ επίκαιρη μορφή κοινοτισμού, τον ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ ΚΟΙΝΟΤΙΣΜΟ. Πώς δηλαδή μπορεί κανείς να προσαρμόζει τις διατροφικές του συνήθειες με έναν εσωτερικό νηφάλιο τρόπο ζωής εμπνευσμένο τόσο από την αγάπη για τη φύση και τους συνανθρώπους του όσο και από την αρμονία που βιώνει μέσα του η οποία είναι αντίστοιχη με την συμπαντική.