ΜΑΡΕΪ ΜΠΟΥΚΤΣΙΝ - ΟΙ ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΟΥ ΝΑΤΟΥΡΑΛΙΣΜΟΥ

Τι είναι η φύση; Ποια είναι η θέση της ανθρωπότητας στη φύση; Και ποια είναι η σχέση της κοινωνίας με τον φυσικό κόσμο;

Σε μια εποχή οικολογικής κατάρρευσης, αυτά τα ερωτήματα έχουν αποκτήσει πελώρια σημασία τόσο για την καθημερινή ζωή μας όσο και για το μέλλον που αντιμετωπίζουμε εμείς και άλλες μορφές ζωής. Δεν είναι αφηρημένα φιλοσοφικά ερωτήματα που θα έπρεπε να τα παραπέμψουμε σ’ έναν μακρινό αιθέριο κόσμο μεταφυσικής θεωρίας. Ούτε μπορούμε να απαντήσουμε σ’ αυτά με πρόχειρο τρόπο, με ποιητικές μεταφορές ή αντιδρώντας ενστικτώδικα και απερίσκεπτα. Οι ορισμοί και οι ηθικοί κανόνες (standards) με τους οποίους ανταποκρινόμαστε σ’ αυτά τα ερωτήματα ενδέχεται τελικά να κρίνουν αν η ανθρώπινη κοινωνία θα ενθαρρύνει δημιουργικά τη φυσική εξέλιξη ή αν θα καταστήσουμε τον πλανήτη μη κατοικήσιμο για όλες τις πολύπλοκες μορφές ζωής, συμπεριλαμβανομένης και της δικής μας.

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΤΟΝ 21ο ΑΙΩΝΑ

Άρθρο της Eleanor Finley, η οποία  είναι συγγραφέας, δασκάλα και ακτιβίστρια. Συμμετέχει στο συμβούλιο του ISE (Institute for Social Ecology) και είναι υποψήφια διδάκτορας στην ανθρωπολογία στο Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης.

Η κλιματική κρίση σήμερα δεν απαιτεί τίποτα λιγότερο από μια παγκόσμια κοινωνική και οικολογική μεταμόρφωση.

Αποσπασματικές μεταρρυθμίσεις, τεχνοκρατικά σχέδια, και κρατικά στηριζόμενη «κλιματική αντίσταση» έχουν αποδειχθεί συχνά πως είναι όχι μόνο αναποτελεσματικές, αλλά επίσης και εντελώς ανίκανες να αντιμετωπίσουν την υποκείμενη αιτία της: την καπιταλιστική παγκόσμια τάξη.

ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΑ ΧΩΡΙΑ - ΕΝΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟΝ ΚΟΙΝΟΤΙΣΜΟ

Στον αντίποδα του σύγχρονου τρόπου ζωής στις περιβαλλοντικά υποβαθμισμένες μεγαλουπόλεις των φρενήρων ρυθμών και της υλιστικής αντίληψης των κοινωνιών, βρίσκεται ο “ιδεαλισμός” του εναλλακτικού τρόπου ζωής στα Οικολογικά Χωριά.

Τα Οικολογικά Χωριά είναι ένας σύγχρονος δυναμικός τρόπος οργάνωσης του κοινωνικού βίου. 

Ο ΟΙΚΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΜΑΡΕΪ ΜΠΟΥΚΤΣΙΝ

Του Γιάννη Γιαννακούλια

Οικολογισμός

Από την περίοδο της βιομηχανικής επανάστασης, η ανάγκη αποκοπής ή φυγής του ανθρώπου από τη φρενίτιδα του καταναλωτισμού και του αστικού τρόπου ζωής εκφράστηκε ποικιλοτρόπως από τους συγγραφείς και τους καλλιτέχνες της εποχής και μία νέα τάση, του Ρομαντισμού, αναδείχτηκε, στην οποία η φύση κατείχε πρωταγωνιστικό ρόλο είτε ως πηγή δύναμης που προκαλούσε δέος, τρόμο και έναν απόκρυφο μυστικισμό είτε ως οδηγός για την επιστροφή στην παράδοση και στις ρίζες, την επιστροφή στην αμόλυντη αγροτική ζωή. Τα παραπάνω στοιχεία συνδέθηκαν με τα εθνικιστικά κινήματα του 19ου αιώνα την περίοδο της δημιουργίας των εθνικών κρατών στην Ευρώπη και κατά τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα αποτέλεσαν μέρος του πολιτικού προγράμματος του πρώτου κινήματος με πολιτικό προσανατολισμό και οικολογικές ευαισθησίες, του ναζιστικού κόμματος του Χίτλερ. Ο Χίτλερ όπως και ο Χίμλερ, χορτοφάγοι και φιλόζωοι, επηρεασμένοι από τον μυστικισμό της φύσης και τις ανατολικές φιλοσοφίες, μίλησαν για την επανοικειοποίηση του φυσικού περιβάλλοντος, την εξαφάνιση των ειδών από την περιβαλλοντική καταστροφή και κατέκριναν, τουλάχιστον στα πρώτα χρόνια του ναζιστικού κόμματος, τον καπιταλισμό, την υπερκατανάλωση και τον οικονομικό ωφελιμισμό. Λίγο αργότερα ο φιλόσοφος ναζιστής Heidegger κατέκρινε την τεχνολογία της εποχής ως αντιοικολογική και το 1935 το ναζιστικό κόμμα, αφού κατέκτησε την εξουσία, θέσπισε τον πρώτο οικολογικό νόμο στην Ευρώπη με μέτρα πρόληψης και ποινές για τους παραβάτες1.

ΑΡΜΟΝΙΚΕΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΝΕΡΟ

«Αρμονία είναι η μίξις και ο συγκερασμός των αντιθέτων» Πυθαγόρειοι. (Αρμονία δε πάντων εξ εναντίων γίνεται. Εστί γαρ αρμονία πολυμιγέων ένωσις και δίχα φρονεόντων συμφρόνησις. Νικόμαχος ο Γερασηνός ~140 μ.χ. Περί αριθμών.

Ναι σήμερα μπορούμε να έχουμε στον κήπο μας, στο κτήμα μας ή ακόμη και στην ταράτσα ή το μπαλκόνι μας, αρμονικές καλλιέργειες με 100% φυσικό τρόπο ανάπτυξης, χωρίς λιπάσματα, χωρίς κοπριά, χωρίς ορμόνες, χρησιμοποιώντας παλαιούς ντόπιους σπόρους, που έχουν εμψυχωθεί κατάλληλα για αύξηση της βλαστικής ικανότητός των και απόδοσης και απολαμβάνοντας απαράμιλλη γεύση, και ταυτόχρονα μεγάλη ανάπτυξη. Αυτό επιτυγχάνεται με την ενίσχυση των χρωματισμών του αιθερικού πεδίου των φυτών χρησιμοποιώντας νερό υψηλής ενεργοποίησης.

ΚΟΙΝΟΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΣΗ - ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΑΜΕΣΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΠΡΟΤΑΓΜΑΤΑ

ΗΜΕΡΙΔΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΟΙΝΟΤΙΣΜΟΣ  2014

Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων

Κυριακή  2  Νοεμβρίου 2014

Εισηγητές-Ομιλητές

Χρήστος Λυντέρης (Ριζική Συνταγματική Μεταρρύθμιση),  

Δημήτρης Τουσιάδης (Ιστοσελίδα – κοινοτικοί χώροι Λυκώρεια),

Θανάσης Μιχαλόπουλος (Ιστοσελίδα Δημοκρατικός Κοινοτισμός),  

Αντώνης Μπρούμας (Ιντερνετικές κοινότητες – ψηφιακά δικαιώματα), 

Παύλος  Κλιματσάκης  

Συντόνισε ο Αντώνης Ανδρουλιδάκης

ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ - ΜΙΑ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΣΧΕΣΕΩΝ

Εισήγηση του Μιχαλόπουλου Αθανάσιου στην Ημερίδα ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΟΙΝΟΤΙΣΜΟΣ 2014
στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων

Αρχέγονη κοινότητα,  άνθρωπος και συστήματα

Όταν αποπειράται κανείς να μιλήσει για την έννοια της κοινότητας και εξαντλεί όλη την διαλεκτική του καταφυγή για αυτήν στην πολιτική και κοινωνική της διάσταση, πρέπει να γνωρίζει ότι σμικρύνει τα μέγιστα τόσο τον ιστορικό λειτουργικό υπαρκτικό  ρόλο που επιτέλεσε στην ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού όσο και την ουσιαστική συμβολή της σε ζητήματα που αφορούν την  συναισθηματική και εσωτερική  πληρότητα του ανθρώπου. Οποιαδήποτε αναφορά στη θεματική της ιστορίας της έννοιας κοινότητας απαιτεί ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο, στην εποχή κατά την οποία τέθηκαν οι όροι της ανάγκης για κοινότητα μεταξύ των πρώτων ανθρώπων. Είναι σίγουρο ότι στην ανάλυσή μας αυτή θα υπεισέλθουν και ψυχαναλυτικές φιλοσοφικές προσεγγίσεις  που αποκαλύπτουν  τα ανθρωπολογικά κίνητρα και την αιτία συγκρότησης της αρχέγονης ή πρωτόγονης κοινότητας.

Η ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ

Η οικολογία, ως όρος, ως αντικείμενο μελέτης αλλά και ως κοινωνική και πολιτιστική ανάγκη, πήρε μία σημαντική θέση κι έκταση, μόνο στον αιώνα μας. Κι αυτό δεν είναι συμπτωματικό. Η βιομηχανική επανάσταση, η καταναλωτική κοινωνία κι ο υπερπληθυσμός ήταν οι αιτίες που ανάγκασαν την κοινωνία να συνειδητοποιήσει τις αρχές, τις αξίες και την σπουδαιότητα της οικολογίας.

Η εκτεταμένη μόλυνση του περιβάλλοντος, η μαζική καταστροφή της χλωρίδας και της πανίδας, το φαινόμενο του θερμοκηπίου, η “τρύπα” του όζοντος, το ενεργειακό πρόβλημα ήταν κάποιες από τις αιχμές του οικολογικού προβλήματος που ανάγκασε τις κυβερνήσεις, τους κοινωνικούς φορείς κι ακόμα και τους απλούς ανθρώπους να προβληματιστούν σοβαρά αρχίζοντας να μελετούν σε βάθος τους φυσικούς και βιολογικούς νόμους και να παίρνουν κάποια μέτρα για την επαναφορά της φυσικής ισορροπίας.