Νεοελληνικό κείμενο:
«Διότι υπάρχει ο φυσικός λεγόμενος δεσμός, με τον οποίο η ψυχή δένεται στο σώμα και ζωοποιείται από αυτήν, υπάρχει και ο προαιρετικός δεσμός, με τον οποίο η ψυχή δένεται με το σώμα έχοντας το σαν δούλο και κρατήμενη από αυτό.
Διπλή λοιπόν είναι η λύση, η μεν του σώματος από την ψυχή, η δε της ψυχής από το σώμα και ο θάνατος διπλός, ο μεν φυσικός, με τον οποίο όλοι οι άνθρωποι πεθαίνουν, δηλαδή με τον οποίο χωρίζεται το σώμα από την ψυχή, ο δε προαιρετικός, με τον οποίο οι φιλόσοφοι μελετούν τον χωρισμό της ψυχής από το σώμα και για αυτό λέγεται ότι μελετούν τον θάνατο, δηλαδή τον χωρισμό της ψυχής από το σώμα.
Πρέπει δε να γνωρίζουμε ότι δεν χωρίζεται πάντα η ψυχή από το σώμα όταν το σώμα χωριστεί από την ψυχή. Διότι οι φιλοσώματες ψυχές και μετά θάνατο έχουν έρωτα για το σώμα και για αυτό υπάρχουν τα φαινόμενα των σκιοειδών φαντασμάτων γύρω από τους τάφους.
Αλλά ούτε το σώμα χωρίζεται τελείως από την ψυχή όταν χωρίζεται η ψυχή από το σώμα.. Διότι αυτοί που ζουν φιλοσοφικά, ακόμα και όταν ζουν, χωρίζουν τους εαυτούς τους από το σώμα. Είναι λοιπόν η φιλοσοφία μελέτη θανάτου, δηλαδή μελέτη του χωρισμού της ψυχής από το σώμα»
ΑΜΜΩΝΙΟΣ - ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΠΡΟΦΥΡΙΟΥ 5.11
Αρχαίο κείμενο:
«ἔστι γὰρ ὁ φυσικὸς λεγόμενος δεσμός, καθ’ ὃν τῇ ψυχῇ δέδεται τὸ σῶμα καὶ ζωοποιεῖται ἐξ αὐτῆς, ἔστι καὶ ὁ προαιρετικὸς δεσμός,καθ’ ὃν ἡ ψυχὴ τῷ σώματι δέδεται δουλεύουσα αὐτῷ κεκρατημένη ὑπ’αὐτοῦ. διττὴ οὖν καὶ ἡ λύσις, ἡ μὲν τοῦ σώματος ἀπὸ τῆς ψυχῆς, ἡ δὲ τῆς ψυχῆς ἀπὸ τοῦ σώματος.
καὶ ὁ θάνατος διττός, ὁ μὲν φυσικός, καθ’ὃν πάντες οἱ ἄνθρωποι ἀποθνήσκομεν, τοῦτ’ ἔστι καθ’ ὃν χωρίζεται τὸ σῶμα ἀπὸ τῆς ψυχῆς, ὁ δὲ προαιρετικός, καθ’ ὃν οἱ φιλόσοφοι μελετῶσι χωρίζειν τὴν ψυχὴν ἀπὸ τοῦ σώματος. καὶ κατὰ τοῦτο λέγονται μελετᾶν θάνατον, τοῦτ’ ἔστι χωρισμὸν ψυχῆς ἀπὸ τοῦ σώματος.
ἰστέον δὲ ὅτι οὐ πάντως τοῦ σώματος χωρισθέντος τῆς ψυχῆς καὶ ἡ ψυχὴ χωρίζεται τοῦ σώματος· αἱ γὰρ φιλοσώματοι ψυχαὶ καὶ μετὰ θάνατον τὸν τῶν σωμάτων ἔτι περιέπουσιν ἔρωτα, καὶ τούτων εἶναί φασι τὰ φαινόμενα περὶ τοὺςτάφους σκιοειδῆ φαντάσματα.
ἀλλ’ οὐδὲ τῆς ψυχῆς ἀπὸ τοῦ σώματος χωριζομένης τὸ σῶμα παντελῶς χωρίζεται τῆς ψυχῆς· οἱ γὰρ φιλοσόφως ζῶντες καὶ ἐν τῇ ζωῇ ὄντες ἔτι χωρίζουσιν ἑαυτοὺς τοῦ σώματος. ἔστιν οὖν ἡ φιλοσοφία μελέτη θανάτου, τοῦτ’ ἔστι μελέτη χωρισμοῦ ψυχῆς ἀπὸ τοῦ σώματος»
πηγή: empedotimos.blogspot.gr
