Όπως έχουμε δει, η δομή κάθε θεού είναι τριαδική, αποτελείται από πέρας-άπειρο και μικτό, όπως μας περιγράφει ο Πλάτων στον Φίληβο και όπως έχει αποτυπωθεί στην Ορφική Θεολογία (αντίστοιχο αιθήρ-χάος-αυγό).
Η δομή των θείων τάξεων φαίνεται στα σχετικά διαγράμματα :
https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgU_Xg5x8tpeAlKp7id4xZcgWoqHZEcFGwfRs7JgUuP-3YnYpLAshQRyMumwrJ-GdLUtSzRc7znK80OvLCLPZW9xnPYl2Z98F04gCdnA35R_Ze2yrWr_ESK94SR-SirzN_XOA0GBqqP0g/s1600-h/OPT1-diag.jpg ( Υπερ-αισθητός κόσμος )
(Στην αριστερή στήλη είναι η δομή κατά την Πλατωνική θεώρηση και στην δεξιά στήλη η δομή κατά την Ορφική θεώρηση)
Το πέρας αποτελεί την ύπαρξη του Θεού, ενώ το άπειρο την δύναμη του, το δε μικτό αποτελεί το ενέργημα του, το οποίο είναι ορατό στο Οντικό επίπεδο. Ανάλογα με το επίπεδο των θεϊκών τάξεων που βρισκόμαστε, η τριάδα αυτή έχει τα ονόματα ουσία (Ον), ζωή και νούς, και ανάλογα με το επίπεδο της συγκεκριμένης θείας τάξης κάποιο από αυτά (η ουσία, ή η ζωή ή ο νους) προεξάρχει. Θα γίνει πιο κατανοητό μόλις αρχίσουμε την εξέταση κάθε μιας θείας τάξης.
Όπως επίσης έχει λεχθεί ότι οι θεοί δεν γεννιούνται, αυτές που γεννιούνται (εμφανίζονται) είναι οι σχέσεις μεταξύ τους.
Οι σχέσεις των Θεών μεταξύ τους είναι οι δυνάμεις κάθε θεού. Πρέπει να προσέξουμε ότι όταν λέμε γεννιούνται οι Θεοί, ουσιαστικά εννοούμε ότι από ένα σημείο και κάτω εκδηλώνονται οι δυνάμεις τους, άρα οι σχέσεις τους, άρα ενεργούν και σχηματίζουν το Ον. Έτσι οι Θεοί προυπάρχουν των σχέσεων με τους άλλους θεούς, δηλαδή προϋπάρχουν των γονέων τους!
Το "από ένα σημείο και κάτω" δεν έχει ούτε χρονική, ούτε τοπική έννοια, αλλά ενεργειακή. Δηλαδή, οι Θεοί υπάρχουν/εκδηλώνονται σε πολλές ενεργειακές καταστάσεις. Όταν μιλάμε για την ύψιστη ενεργειακή κατάσταση, τότε ουσιαστικά δεν υπάρχει καμία διάκριση, όλοι οι Θεοί είναι ενωμένοι (συντηγμένοι τρόπον τινά), χωρίς να χάνουν την ατομικότητα τους. Όσο κατεβαίνουμε ενεργειακή κατάσταση, αρχίζουν και ξεκολλάνε τρόπον τινά και αρχίζουν να αναπτύσσουν σχέσεις μεταξύ τους.
Οι Θεοί δημιουργούν τα Όντα με τις δυνάμεις τους, και μέσω των δυνάμεων τους, τους μεταχειριζόμαστε σαν Όντα.
Οι δυνάμεις κάθε Θεού που υπάρχουν ολοκληρωμένα στην κορυφή κάθε θεϊκής σειράς, διανέμονται στις επιμέρους κατώτερες υποστάσεις της ίδιας θεότητας .
Η Ιδιότης (= Ατομικότης) κάθε Θεού, φθάνει μέχρι το τελευταίο επίπεδο του Όντος, χωρίς να διαταράσσεται η υπερούσια κατάστασή του.
Οι Μύθοι περιγράφουν τις σχέσεις Θεών και Όντων (βλέπε σχετικά περί Μύθων και στον Σαλλούστιο - Περί Θεών και Κόσμου )
Η διαφορά μεταξύ υπερούσιου και οντικού κόσμου είναι η διαφορά μεταξύ ύπαρξης και δύναμης.
(βλέπε σχετικά Πρόκλος - Σχόλια στον Κρατύλο 139, 174-175
- Σχόλια στον Παρμενίδη 1190
- Στοιχεία Θεολογίας 125
- Σχόλια στην Πολιτεία Ι 145.26-30)
Κάποια από τα ονόματα/χαρακτηριστικά των Θεών αναφέρονται στις δυνάμεις τους. Ο Πρόκλος παραθέτει ένα σχετικό παράδειγμα για τις δυνάμεις του Απόλλωνα.
Απλούς ==> Αλήθεια
Απόλυσις (Απολύτρωση) ==> Καθαρκτική, Αχραντη, Σωτήρια
Απόλυσις Βελών ==> Αναίρεση κάθε αταξίας, σφάλματος, ανισορροπίας
Ομοπόλησις ==> Αρμονική κίνηση Σύμπαντος, συγκέντρωση και σύνδεση πάντων
Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία ΣΤ 56.9
-------
Ας μην θεωρήσουμε λοιπόν ποτέ ότι κάθε δύναμη είναι δημιούργημα της ουσίας. Γιατί οι δυνάμεις των Θεών είναι υπεράνω της ουσίας και από αυτές οι Θεοί δημιουργούν τα Όντα. Σωστά λοιπόν και η ποίηση λέει ότι οι Θεοί μπορούν τα πάντα. Γιατί οι δυνάμεις της ουσίας δεν μπορούν τα πάντα.... Γιατί δεν δίνουν υπόσταση σε όσα βρίσκονται υπεράνω της ουσίας, ενώ οι δυνάμεις που βρίσκονται υπεράνω της ουσίας παράγουν από τον εαυτό τους και τις ουσίες.
Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία Γ 86.6
Γιατί δεν είναι ύλη του πέρατος το άπειρο, αλλά δύναμις, ούτε είδος του απείρου το πέρας, αλλά ύπαρξη. Από αυτά τα δύο προκύπτει το Όν, καθώς δεν παρέμεινε μόνο στο Ένα, αλλά δέχτηκε πλήθος Ενάδων και Δυνάμεων, οι οποίες έχουν συντεθεί σε μια Ουσία.
Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία Γ 40.4
πηγή: empedotimos.blogspot.gr
