ΛΑΪΜΠΝΙΤΣ - Η ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΤΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ

Του Μιχαλόπουλου Αθανάσιου

Ο Γκότφριντ Βίλχελμ Λάιμπνιτς θεωρείται ο δεύτερος μεγάλος σταθμός της νεώτερης  φιλοσοφίας, μετά τον Ντεκάρτ. Ενώ ο Ντεκάρτ ανέπτυξε την πρώτη ολοκληρωμένη μηχανιστική αντίληψη της φιλοσοφίας για τη φύση η οποία έγινε κατανοητή μέσα από τις έννοιες της μηχανικής (μέγεθος, σχήμα, κίνηση), ο Λάιμπνιτς προχώρησε ένα βήμα πιο πέρα και τη συμπλήρωσε με την έννοια της δύναμης. Έτσι, ο Λάιμπνιτς βελτίωσε και τελειοποίησε τη μηχανιστική αντίληψη της φιλοσοφίας του μέσω της έννοιας της δύναμης με την οποία επιτυγχάνεται  το πέρασμα από τις έννοιες της φυσικής στις έννοιες της μεταφυσικής.

Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΛΑΪΜΠΝΙΤΣ ΚΑΙ Ο ΕΣΩΤΕΡΙΣΜΟΣ

Μικρό βιογραφικό του Λάιμπνιτς (1646-1716)

Ο Λάιμπνιτς (Gottfried Wilhelm Leibniz) γεννήθηκε στη Λειψία και πέρασε το πιο μεγάλο μέρος της ζωής του στην αυλή του Ανόβερο. Ήταν στην υπηρεσία των δουκών, από τους οποίους ο ένας αναγορεύθηκε βασιλιάς της Αγγλίας με το όνομα Γεώργιος ο Α΄. Τα ενδιαφέροντά του ήταν ακόμα πιο καθολικά από εκείνα των άλλων μεγάλων στοχαστών του αιώνα του. Οι γνώσεις και η φιλοσοφική του σκέψη εκτείνονταν στην ιστορία, στη θεολογία, στη γλωσσολογία, στη βιολογία, στη γεωλογία, στα μαθηματικά, στη διπλωματία και στην τέχνη των εφευρέσεων. Συγκαταλέγεται μεταξύ των πρώτων που επινόησαν – ύστερα από τον Πασκάλ- υπολογιστική μηχανή. Συνέλαβε το σχέδιο λειτουργίας ατμομηχανών, μελέτησε κινέζικη φιλοσοφία και εργάστηκε για την προώθηση της ενότητας της Γερμανίας.