Θεουργική Επίκληση
Τι είναι η θεουργική επίκληση. Όταν επικαλούμαστε δεν μπορούμε να διατάξουμε ή να εξαναγκάσουμε τον Θεό να εμφανιστεί ή να μας πραγματώσει αυτό που θέλουμε. Όπως δεν μπορούμε να διατάξουμε τον ήλιο να λάμψει δεν μπορούμε να διατάξουμε και τον Θεό. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να ανοίξουμε τα παράθυρα μας και να αφήσουμε να μπει το φως μέσα. Έτσι και με τους Θεούς, γινόμαστε δοχεία των ενεργειών τους και της θείας χάρης τους. Ο θεουργός πριν επικαλεστεί κάποιο Θεό πρέπει να προετοιμαστεί ψυχικά και σωματικά. Αυτό περιλαμβάνει ψυχική πειθαρχία και αγνότητα. Αυτά επιτυγχάνονται με διάφορες ασκήσεις όπως η νηστεία, η αποχή από συγκεκριμένες τροφές ή από σεξ, ασκήσεις υπομονής, εγκράτειας κτλ. Αυτές οι ψυχικές ασκήσεις καθιστούν τον θεουργό σαν ένα δοχείο του θείου πνεύματος και της χάρης και των ενεργειών των Θεών γι αυτό και ο θεουργός ονομάζεται «δοχεύς». Με άλλα λόγια ο θεουργός συντονίζεται όσο καλύτερα μπορεί με την δόνηση του Θεού που επικαλείται χρησιμοποιώντας διαφόρων ειδών σύμβολα ή συνθήματα.
Σύμβολα και Συνθήματα
Όταν αντικείμενα μορφοποιούνται από τις ιερές ιδέες όπου και αν βρίσκονται αυτές στη φυσική ή ψυχική πραγματικότητα και χρησιμοποιούνται στην θεουργία αποκαλούνται σύμβολα και συνθήματα. Ένα σύνθημα είναι κάτι το οποίο συνευρίσκεται ή συντίθεται πάνω σε κάτι. Έτσι μπορεί να είναι κάτι ρητό ή ένα σημείο, μια δέσμευση, ένα πνευματικό συμβόλαιο, μια συμφωνία. Το σύνθημα φέρνει σε ένωση δύο μέρη. Έτσι τα συνθήματα αποκαλύπτονται στους θεουργούς από τους Θεούς ως μέσα επικοινωνίας και επίκλησης των Θεών από τους θεουργούς. Έτσι τα σύμβολα και τα συνθήματα θέτουν τους θεουργούς σε μυστική «κοινωνία» με το Θείο. Τα σύμβολα και τα συνθήματα είναι μέρος των «θείων σειρών» και αντιπροσωπεύουν την μορφοποίηση των ιδεών και υπάρχουν παντού. Τα σύμβολα και τα συνθήματα αποκαλύπτονται ευκολότερα όταν ο θεουργός βρίσκεται στην ψυχική κατάσταση του «ιερού ενθουσιασμού». Όπως λέει και ο Χαλδαϊκός Χρησμός 111.
«Σύμβολα γαρ πατρικός νόος έσπειρεν κατά κόσμον ως τα νοητά νοεί και άφραστα κάλλη νοείται.»
Παραδείγματα Συμβόλων και Συνθημάτων
Ένα σύμβολο μπορεί να είναι υλιστικό. Για παράδειγμα κάποιο αντικείμενο. Επίσης μπορεί να είναι κάποιο δένδρο ή φυτό, για παράδειγμα το ηλιοτρόπιο που γυρίζει το άνθος του προς τον Ήλιο. Ή το κιννάμωμον που επίσης είναι σύμβολο του Ήλιου. Επίσης σύμβολα μπορεί να είναι ζώα όπως ο πετεινός που καλωσορίζει τον Ήλιο. Ένα σύμβολο μπορεί να είναι γεωμετρικά σχέδια που «σκανδαλίζουν» την ψυχή και την υψώνουν σε ανώτερες νοητικές σφαίρες. Αυτό ακριβώς τον σκοπό έχουν τα αγάλματα που «αγάλλουν» την ψυχή. Άλλες περιπτώσεις συνθημάτων είναι αυτές που επηρεάζουν (σκανδαλίζουν, ενεργοποιούν) την ψυχή όπως τα ποιήματα ή οι ύμνοι ή μουσική . Αυτού του είδους ο σκανδαλισμός γίνεται εκμεταλλευόμενος τα συναισθήματα όπως αγάπη, δέος συγκίνηση και θέτουν τον θεουργό στην κατάσταση του ενθουσιασμού.
Άλλα σύμβολα και συνθήματα είναι αυτά που φανερώνονται στον ύπνο η σε κατάσταση βαθιάς χαλάρωσης ή ύπνωσης. Αυτά τα σύμβολα προβάλλονται από τον κόσμο των ιδεών κατευθείαν στην νόηση του θεουργού.
Επίσης οι θέσεις των άστρων και η ερμηνεία τους από την αστρολογία είναι είδος συμβόλων και συνθημάτων από τους Θεούς, όπως και όλα όσα εξάγονται από μαντικές τέχνες.
Πώς όμως κάποιος μαθαίνει τα σύμβολα και τα συνθήματα ενός Θεού; Ένας τρόπος είναι η θεολογική φιλοσοφία. Με τον όρο αυτό εννοούμε την σκέψη που γίνεται γύρω από ένα αντικείμενο και κατά πόσο αυτό μπορεί να αντιστοιχηθεί με μια ιδιότητα του Θεού. Για παράδειγμα το φως είναι ένα σύμβολο της παγκόσμιας ψυχής και των επιμέρους ψυχών. Όπως η πηγή του φωτός είναι μία αλλά η ακτίνες του φωτός πολλές έτσι και η παγκόσμια ψυχή είναι μία αλλά και η κάθε μια ανεξάρτητη ψυχή είναι σαν αχτίδα φωτός της παγκόσμιας ψυχής.
Άλλος τρόπος είναι η μελέτη της μυθολογίας και εύρεση της ερμηνείας των μύθων. Για παράδειγμα ο μύθος της Περσεφόνης που περνά μέρος της ζωής της στο Κάτω κόσμο και μέρος της ζωής στον επάνω, συμβολίζει το «δράμα» της ανθρώπινης ψυχής που ενσαρκώνεται και περνά μέρος της ζωής της μέσα σε σήμα (το ανθρώπινο σώμα) και μέρος της ζωής της στην ουράνια πατρίδα κοντά στους Θεούς, αλλά και πάλι μετενσαρκώνεται και καλά ο κύκλος κρατεί… Επίσης η Δήμητρα αλληγορείται με την Θεά της γεωργίας και της σποράς, αλλά και οι Θεοί σαν σπόρους βάζουν τις ψυχές μέσα στα ανθρώπινα σώματα ώστε αυτά να βλαστήσουν και να σφυρηλατήσουν με τον βίο τους τα πάθη της ψυχής ώστε να την καθαρίσουν και να την παραδώσουν ένα βήμα πιο τέλεια.
Όταν ο θεουργός βρίσκεται στην κατάσταση του ενθουσιασμού οι Θεοί αποκαλύπτουν τα σύμβολα και τα συνθήματα τους με την μέθοδο του νεύματος και της ανταπόκρισης. Ο θεουργός θα πρέπει να εφιστά την προσοχή του για το αποκαλυπτόμενο νεύμα, αυτό μπορεί να είναι οτιδήποτε θα τραβήξει την προσοχή σας όπως ένας κρότος, ένα φύσημα του αέρα οτιδήποτε θα σας κάνει να νιώσετε «κάτι σαν νεύμα». Με το που αντιληφθείτε το νεύμα αμέσως έρχεται αδιαλείπτως το επόμενο νεύμα και πάει λέγοντας μέχρι να ολοκληρωθεί η αποκάλυψη η οποία σας γίνεται από τους Θεούς.
πηγή: metafysiko.gr
