Του Μιχαλόπουλου Αθανάσιου
Ο Καντ αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους στοχαστές στην ιστορία της φιλοσοφίας, αλλά και γενικότερα στην ιστορία του ανθρώπινου πνεύματος, επειδή έθεσε τις βάσεις για την κατανόηση της αριστοτελικής διάνοιας μέσα από την ανάλυση της φύσης του υποκειμένου και του αντικειμένου, την αποσαφήνιση των ορίων του ορθολογισμού και του εμπειρισμού.
Ο θεμελιωτής της κριτικής φιλοσοφίας ανέδειξε τον θεμελιώδη ρόλο που παίζει η διάνοια, ο νους σε σχέση με την αισθητικότητα και ιδιαίτερα τη φιλοσοφική λογική τάξη μέσα από τις επάλξεις του κινήματος του Διαφωτισμού. Όπως ακριβώς οι αρχαίοι σοφιστές υπήρξαν οι πρώτοι διαφωτιστές στον κλασικό κόσμο, έτσι και ο Καντ μαζί με άλλους σημαντικούς φιλοσόφους της εποχής του άνοιξε τον δρόμο για τον διαφωτισμό στον νεωτερικό κόσμο.
Το 1784 ο Καντ δημοσιεύει ένα άρθρο του στο περιοδικό <<Berlinische Monatsschriff>> εξηγώντας στο ευρύ κοινό τι είναι ο διαφωτισμός:
<< ∆ιαφωτισµός είναι η έξοδος του ανθρώπου από την αυθυπαίτια ανωριµότητά του. Ανωριµότητα [Unmündigkeit] είναι η αδυναµία να χρησιµοποιεί κανείς τη διάνοιά του χωρίς την καθοδήγηση ενός άλλου. Αυθυπαίτια είναι αυτή η ανωριµότητα, όταν η αιτία της δεν συνίσταται σε έλλειµµα της διάνοιας αλλά σε έλλειµµα της αποφασιστικότητας και του θάρρους να χρησιµοποιεί κανείς τη διάνοια χωρίς την καθοδήγηση ενός άλλου. Sapere aude! Έχε το θάρρος να χρησιµοποιείς τη δική σου διάνοια! Αυτό είναι λοιπόν το ρητό του ∆ιαφωτισµού >>
