"Σύντροφος ηρωικός της Ψυχής, η Φ ρ ό ν η σ ι ς, ακολουθεί τα ίχνη καθώς αυτή προηγείται κατά τας ενδόν περιπλάνησις, είτε η Ψυχή κετευθύνεται στα Τάρταρα, είτε στον Όλυμπο.
Φ ρ ό ν η σ ι ς καλείται η φορά, η σύμφωνος με την Ροήν και είναι όνησις/ωφέλεια της Ν ο ή σ ε ω ς, λέγει περιληπτικώς ο Σωκράτης...
Φ ρ ό ν η σ ι ς είναι η Ροή την οποία οικειοθελώς και ενσυνειδήτως, ακολουθεί ο θνητός εις στον βίον του, έχων εντρυφήσει από τα Αρχαία Κείμενα και γνωρίσει ποιές είναι οι προϋποθέσεις οι οποίες του εξασφαλίζουν την Φ ο ρ ά προς την Ν ό η σ ι ν η οποία θα του είναι ωφέλιμος.
Φ ρ ό ν η σ ι ς είναι το διαβατήριο προς τα κάτω χθόνια και υποχθόνια βασίλεια.
Άνευ αυτής δεν είναι εφικτή η κάθοδος της Ψυχής εις τον Άδην. Αφού γίνει αποδεκτή και περάσει από το Τρυφώνιον Άντρον, αργότερον ίσως ανέλθει εις το αμέσως ανώτερον ηρωικόν στάδιον των Άθλων.
Η απευθείας άνοδος εις το απόλυτον του Θείου είναι Ο υ τ ο π ία = ο ου -τόπος, για τον φαντασιόπληκτον θνητόν.
Εν τούτοις άνευ ορισμού και γνώσεως είναι αδύνατον ο Έλλην να πραγματοποιήση έστω και ένα βήμα προς την ψυχικήν του ανέλιξην.
Η ουσία της φ ρ ο ν ή σ ε ως είναι το "πρώτον κυνούν"το βυθίζον εις την Διάνοιαν εις τα Βασιλεία του Άδου δια την αναγνώριση των ατελών και των ελλατωμάτων τους.
Η πρώτη αρχή /ιδιότης επί της οποίας θα στηριχθή η εσωτερικής αναζήτησις, είναι η
Φ Ρ Ο Ν Η Σ Ι Σ.
Μητήρ της Αθηνάς (Σοφίας) είναι η Μήτις (Φρόνησις) και Πατήρ ο Ζεύς (Νους)
Φ ρ ό ν η σ ι ς / Ν ό η σ ι ς / Σ ο φ ί α είναι η κλιμακωτή άνοδος των αξιών ,οι οποίες καθοδηγούν τον Έλληνα εις την Πορείαν του βίου.
Η Αθηνά κυοφορείται εντός της κοιλίας της μητρός της, την οποίαν κατέπιεν ο Ζεύς, προκειμένου ο Νους του Διός να αφομιώσει την σημασίαν της Φ ρ ο ν ή σ ε ω ς/Μήτιδος ,ιδιότητα την οποίαν κατέχει η πρώτη του σύζυγος.
Η Φ ρ ό ν η σ ι ς θα διαμορφώσει την Ν ό η σ ι ν δηλαδή τον Ορθόν λογισμόν του Νού, τον οποίον διαθέτει ο Ζεύς εντός της κεφαλής του.
Διπλή κύησις απαιτείται δια να γεννηθή η Αθηνά (Σοφία)
Η μεν πρώτη πραγματοποιείται εντός της φ ρ ο ν ή σ ε ω ς / κοιλίας της Μήτιδος, μητρός της, η δε δευτέρα εντός της Νοήσεως/κεφαλής του Διός/Νου, πατρός της.
Συνεπώς η πρώτη φροντίς του Νου είναι η φ ρ ό ν η σ ι ς, τουτεστιν η πρακτική, καθημερινή, συνετή ενασχόλησις περι των αμέσων αναγκών του βίου, τας οποίας πρέπει να επιληφθή ο νους του κάθε θνητού ,δια να πραγματοποιήση τον σκοπόν της ενσαρκώσεως του.
Δια τον λόγον αυτόν η Μήτις είναι η πρώτη σύζυγος του Διός.
Φ ρό ν η σ ι ς / Μήτις, είναι η προ πάσης ενεργείας επίγνωσις της αισθητής πραγματικότητος.
Είναι η πρώτη κυοφορία των σκέψεων εις την κοιλίαν του όντος δια την επιβίωσην του.
Νόησις/Ζεύς, είναι η επεξεργασία των σκέψεων, οι οποίες προέκυψαν εκ της εμπειρίας του καθημερινού βίου.
Σοφία / Αθηνά, είναι η πάνοπλος γέννησις της Ν ο ή σ ε ω ς του ή θ ο υ ς, δια την επίτευξην της ευδαιμονίας κατά τον Πλάτων."
πηγή: altani.gr
