ΕΤΙΚΕΤΕΣ

ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΑΜΕΣΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ / ΚΟΙΝΟΤΙΣΜΟΥ ΠΟΥ ΣΥΝΑΔΟΥΝ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΗΣΗ ΖΩΗΣ



Α. Ισηγορία (Δυνατότητα ίσου χρόνου λόγου σε όλους τους πολίτες).
Β. Ισονομία (Ισότητα των πολιτών απέναντι στους νόμους).
Γ. Ισοπολιτείασο βάρος των πολιτών στις αποφάσεις της πολιτείας, δηλαδή ίσα πολιτικά δικαιώματα).
Δ. Διαφάνεια των δημόσιων δεδομένων.
Ε. Δημοσιότητα όλων των δημόσιων λειτουργιών.
ΣΤ. Διαβούλευση πριν από τη λήψη αποφάσεων.
Ζ. Ανθρωπισμός (όλα τα έθνη, οι φυλές και οι άνθρωποι ανεξαρτήτως των πολιτικών και θρησκευτικών ή όποιων άλλων πεποιθήσεών τους είναι ισότιμα/οι/ες, ίσης αξίας και σεβαστά/οι/ές στον ίδιο βαθμό από τους πολίτες). Τέτοιου είδους ζητήματα ανθρωπισμού δεν είναι δυνατόν στον ανθρωποκεντρικό αμεσοδημοκρατικό κοινοτισμό να τίθενται σε δημοψηφίσματα. Δηλαδή, για παράδειγμα, ζητήματα νομιμοποίησης ή όχι κάποιας θρησκείας ή διαφυλετικά που αφορούν ταυτότητες κοινοτήτων ή ανθρώπων δεν είναι δυνατόν να κρίνονται σε δημοψηφίσματα, αλλά εννοείται ο σεβασμός τους από την Πολιτεία α πριόρι. Κάθε μορφή πολιτισμικών κοινοτήτων στον αμεσοδημοκρατικό κοινοτισμό είναι σεβαστή και προστατεύεται από την Πολιτεία.
Η. Για όλα τα ζητήματα αποφασίζουν οι πολίτες μέσα από δημοψηφίσματα και συνελεύσεις και οι πολιτικοί μόνο εφαρμόζουν τις αποφάσεις των πολιτών. (Το υφιστάμενο Ελληνικό Σύνταγμα απαγορεύει στους πολίτες τόσο εισήγηση όσο και ακύρωση νόμων της Βουλής μέσω δημοψηφισμάτων. (Βλέπε άρθρα 73, πργ 1 , 44, πργ 2 εδώ και εδώ αντίστοιχα!!).
Θ. Ανεξιθρησκία και ελευθερία λατρείας. Απόλυτος χωρισμός κράτους και θρησκειών. Το κράτος δεν κλείνει το μάτι σε κανένα θρήσκευμα και αναγνωρίζει εξίσου όλα τα θρησκεύματα που επιλέγουν επιμέρους οι πολίτες. Η λεγόμενη "επικρατούσα" θρησκεία είναι βυζαντινό αντιδημοκρατικό αυταρχικό μεσαιωνικό κατάλοιπο και απαράδεκτο για μια κοινωνία του 21ου αιώνα. Οι ιερείς δεν είναι κρατικοί ή δημόσιοι υπάλληλοι και σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης είναι μάθημα επιλογής η θρησκειολογία (όχι τα θρησκευτικά).
Ι. Από την Γ΄ δημοτικού και σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης θα ήταν δυνατόν να διδάσκεται το μάθημα της ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ. Στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση επιπλέον καλό θα ήταν να διδάσκονται τα μαθήματα της ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ, της ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΚΑΙ ΘΕΩΡΙΑΣ και της ΣΧΟΛΗΣ ΓΟΝΕΩΝ. Τα τρία τελευταία μαθήματα συνιστούν τα τρία βασικά μαθήματα του πολίτη και θα ήταν καλό να απονέμεται στο τέλος της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης το ΔΙΠΛΩΜΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ.
Κ. ΠΟΛΙΤΕΣ ΜΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΨΗΦΟΥ για τον δημοκρατικό κοινοτισμό (κοινοτική άμεση δημοκρατία) θα μπορούσαν να θεωρούνται όσοι έχουν αποκτήσει το ΔΙΠΛΩΜΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ. Πολίτες με δικαίωμα ψήφου, δηλαδή, θα μπορούσαν να είναι μόνο αυτοί που γνωρίζουν βασικά στοιχεία πολιτειολογίας και αγωγής του παιδιού. Με την ισχύ ενός τέτοιου όρου όλοι οι πολίτες που επιθυμούν να ψηφίζουν, θα έχουν μια τυπική και σφαιρική τουλάχιστον γνώση για το τι είναι πολιτική παιδεία και δημοκρατία. Τι σημαίνει δηλαδή το να συμμετέχει κανείς στα κοινά αποφασίζοντας για την τύχη της πόλης, της χώρας και της ζωής του.