"Στην πιο ολοκληρωμένη προσπάθεια διαμόρφωσης μιας κοινοτικής πολιτικής πρότασης επιδόθηκε ο Κωνσταντίνος Καραβίδας (1890-1973), έχοντας ως πηγή έμπνευσης κυρίως την αρχαία αθηναϊκή δημοκρατία και τις κοινότητες της τουρκοκρατίας, τις οποίες θεωρεί μετεξέλιξη του αρχαίου άστεως υπό διαφορετικές συνθήκες. Ο Καραβί-δας θεωρεί κλειδί την έννοια της κοινότητας (την οποία ταυτίζει με την άμεση δημο-κρατία) για την ερμηνεία ολόκληρης της ελληνικής ιστορίας. Την ερμηνεύει ως κοινω-νικοοικονομικό μοντέλο αντίστοιχο προς την ιδιομορφία (και την πενία) του εδάφους, που καθιστά αναγκαία την υπέρβαση του ατομικισμού και του ανταγωνισμού, απαγο-ρευτική τη συσσώρευση ιδιωτικού πλούτου (που οδηγεί αναπόφευκτα στον ταξικό αν-ταγωνισμό και στον εμφύλιο πόλεμο) και υποχρεωτική τη συνέργεια, την αλληλεγγύη και τις οικονομίες κλίμακας. Το κοινοτικό μοντέλο εξασφάλισε εξάλλου στον ελληνισμό τεράστια ευελιξία, συγκριτικά πλεονεκτήματα και ανταγωνιστικότητα στην παγκόσμια οικονομία, καθώς και δυνατότητα γεωγραφικής επέκτασης σε ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο."
Μεταφέρω αυτούσια λόγια όπως τα έγραψαν και τα είπαν μελετητές του ελληνικού κοινοτισμού, για να καταστήσω σαφές στους νεοέλληνες ότι ο ελληνικού τύπου κοινοτισμός είναι το μόνο αληθινά αυτόχθονο πολιτικό υπόδειγμα συγκρότησης μιας δημοκρατικής κοινωνίας που έχει ανάγκη ο ελληνισμός, όχι μόνο επειδή απλά πρέπει να το υιοθετήσουμε, αλλά περισσότερο επειδή αυτό ταιριάζει στην κοινωνική και πολιτικής μας ιδιοσυγκρασία. Βιώματα αιώνων των προγόνων μας το μαρτυρούν.....
