Στην ελληνική κοσμοθεώρηση και φιλοσοφία, αλλά και σύμφωνα με την κβαντική φυσική, η ανθρώπινη ψυχή εξελίσσεται μέσα από πολλές μετενσαρκώσεις με τελικό σκοπό την ένωσή της με τον θείο κόσμο. Μόνο τότε σταματά να εισέρχεται σε σώματα, όταν ολοκληρώσει το έργο για το οποίο υπάρχει. Όταν τελειωθεί θα γίνει ένα με το ΕΝΑ (ΕΝΑΔΕΣ).
Απόσπασμα από Πολιτεία Πλάτωνα: κεφάλαιο 10, 620e. Οι τρεις Μοίρες και πώς η ανθρώπινη ψυχή επιλέγει το επόμενο σώμα της.
<< ...Αφού λοιπόν όλες οι ψυχές είχαν διαλέξει τον τρόπο της ζωής τους,με την ίδια σειρά που τους είχε δώσει ο κλήρος, πήγαιναν μπροστά στη Λάχεση. Εκείνη έδινε στην καθεμία το δαίμονα που διάλεξε για να προστατεύει στη ζωή της και να εποπτεύει στην εκτέλεση των υποχρεώσεων που διάλεξε κάθε ψυχή. Αυτός ο δαίμονας οδηγούσε αρχικά την ψυχή στην Κλωθώ, κάτω ακριβώς από το χέρι της και στο στριφογύρισμα του αδραχτιού, για να επικυρώσει έτσι τη μοίρα που διάλεξε η ψυχή. Μετά την επαφή με το αδράχτι, έφερνε την ψυχή εκεί που έγνεθε η Άτροπος, κάνοντας έτσι αμετάκλητα όσα είχαν κλωστεί, κι από κει, χωρίς να γυρίσουν πίσω πήγαιναν και περνούσαν κάτω από το θρόνο της Ανάγκης κι έβγαιναν από την άλλη μεριά.... >>
ΠΡΩΤΟ ΒΙΝΤΕΟ - ΕΠΕΛΕΞΕ ΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΠΡΙΝ ΓΕΝΝΗΘΕΙ
Η Σούζαν Ίνγκραμ (Suzanne Ingram) στο παρακάτω πρώτο βίντεο διηγείται τη μεταθανάτια εμπειρία της.
Διαβάστε τα δύο παρακάτω σχόλια, όταν φτάσετε στα δύο αντίστοιχα σημεία του βίντεο που σας παραπέμπουν σε αυτά.
Σχόλιο 1
Είναι σαν να είσαι μέσα σε ένα τηλεοπτικό στούντιο, σε κάποιο σημείο του οποίου βρίσκεται ένας θάλαμος που έχει πολλές οθόνες. Και κάθε οθόνη δείχνει τι κινηματογραφεί μια διαφορετική κάμερα.
Έτσι βιώνουμε και τον κόσμο. Το κάθε ζευγάρι μάτια είναι σαν διαφορετική κάμερα, και αποτυπώνει μία διαφορετική χωροχρονική οπτική. Μετά μεταπηδάμε σε άλλο σώμα και βλέπουμε τον κόσμο από ένα διαφορετικό ζευγάρι μάτια, αποτυπώνοντας διαφορετικές ή άλλες εμπειρίες και συνεχίζοντας να τις επεξεργαζόμαστε. Και σε κάποιο σημείο αυτού του κόσμου, δηλαδή στον Ουρανό, που είναι κι αυτός μέρος του Κόσμου –αν κι όχι του υλικού–, υπάρχει ο θάλαμος με τις πολλές οθόνες. Και καθεμιά από αυτές δείχνει ένα συγκεκριμένο βίο μας – τι κάναμε, τι ζούσαμε, τι σκεφτόμασταν τότε, ποια τα λάθη μας και ποιες οι ορθές κρίσεις μας. Λοιπόν σε αυτό το θάλαμο βρισκόμαστε εμείς που βλέπουμε τις οθόνες, καθώς και όλοι οι διαφορετικοί εαυτοί που έχουμε ζήσει, η ζωή των οποίων παίζεται στις διαφορετικές οθόνες.
Η τελειότερη από τις επιστήμες, η κβαντική φυσική, υποστηρίζει αυτή την εικόνα. Διότι παρουσιάζει έναν κόσμο στον οποίο ο χρόνος δεν είναι απόλυτος (μπορείς να ταξιδέψεις και προς το παρελθόν, όπως ταξιδεύεις χωρικά με το αυτοκίνητο περνώντας από μια γέφυρα), και στον οποίο ο χώρος είναι ενοποιημένος, δηλαδή οι υλικές μονάδες δεν έχουν χωρική ταυτότητα, καθότι βρίσκονται σε πολλούς χώρους ταυτόχρονα.
Ο θάνατος αποκαλύπτει έναν μαγικό κόσμο, όπως τώρα γνωρίζουμε ότι είναι, στην ουσία του, ο κόσμος της ύλης. Αποκαλύπτει τον κόσμο της ύλης γυρισμένο τα μέσα έξω.
Κάπου άκουσα ότι τα δύο φύλα δεν είναι παρά το ίδιο πράγμα: βγάλε την τσέπη σου προς τα έξω και έχεις έναν άντρα. Βάλτη μέσα και έχεις μια γυναίκα.
Διότι άλλο να μην είσαι προκατειλημμένη, άδικη και επιθετική, και άλλο να ξεχνάς τον σκοπό της ζωής, που είναι η ανάπτυξη της ποιότητας στην καρδιά και στην κρίση - τόσο για σένα όσο και για όλους.
Με τον ίδιο τρόπο, βάλε την επίγνωσή σου μέσα και έχεις τον κόσμο των ψυχών, όπου ο χώρος και ο χρόνος είναι δικές τους προεκτάσεις.
Στρέψε την επίγνωσή σου προς τα έξω και έχεις τον κόσμο της ύλης, όπου ο χώρος και ο χρόνος είναι ο πατέρας και η μητέρα μας.
.
Σχόλιο 2
Αν όλοι είναι άξιοι σεβασμού,γιατί βρίσκονται τόσοι στις φυλακές και τόσοι, μεταθανάτια, στις κολάσεις; Και ποιο το νόημα της ανθρώπινης ζωής, αν όχι να απορρίπτουμε το κακό και να επιλέγουμε το καλό; Και, αν αυτό ισχύει για τον δικό μας εαυτό, πώς δεν ισχύει για τον άλλον; Γιατί απορρίπτεις τον εαυτό σου όταν πράξεις άσχημα, και δεν απορρίπτεις τον άλλον όταν πράξει άσχημα; Αγαπάς τα χίλια κι ένα ενδύματα του Κακού;
Ακριβώς το ίδιο που μας κάνει να σεβόμαστε τη Μητέρα Τερέζα, μας κάνει να μην σεβόμαστε εκείνον που βίασε την κόρη μας και το διηγούνταν στους φίλους του γελώντας. Είναι αυτό κακία, αδικία και προκατάληψη; Αγαπάς αυτόν που σου σπάει το κεφάλι για να σου κλέψει ένα χρυσό φλουρί; Αγαπάς αυτόν που πυροβολεί τους περαστικούς για πλάκα;
ΔΕΥΤΕΡΟ ΒΙΝΤΕΟ - ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ
Μετά είναι το παιδί στην Τουρκία που επέμενε να το φωνάζουν με το όνομα ενός ανθρώπου που είχε ζήσει ογδόντα μίλια μακριά. Όταν το πήραν σε εκείνη την πόλη, το παιδί βρήκε το δρόμο για να πάει στο σπίτι του ατόμου εκείνου και αναγνώρισε τους γονείς του μέσα σε ένα σπίτι γεμάτο από ανθρώπους.
Όλες οι ιστορίες ελέγχθηκαν από επιστήμονες που διεξήγαγαν την έρευνα και κάθε πιθανότητα απάτης αποκλείστηκε.
Ακριβώς το ίδιο που μας κάνει να σεβόμαστε τη Μητέρα Τερέζα, μας κάνει να μην σεβόμαστε εκείνον που βίασε την κόρη μας και το διηγούνταν στους φίλους του γελώντας. Είναι αυτό κακία, αδικία και προκατάληψη; Αγαπάς αυτόν που σου σπάει το κεφάλι για να σου κλέψει ένα χρυσό φλουρί; Αγαπάς αυτόν που πυροβολεί τους περαστικούς για πλάκα;
ΔΕΥΤΕΡΟ ΒΙΝΤΕΟ - ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ
Στο βιβλίο του "Η Ζωή πριν από τη Ζωή" ο Δρ Τζιμ Τάκερ, Επίκουρος Καθηγητής Ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Βιργινίας, παρουσιάζει πραγματικές περιπτώσεις ανθρώπων που μετενσαρκώθηκαν, βασίζοντας σε θεωρητικό επίπεδο τη δυνατότητα της μετενσάρκωσης σε εξελίξεις στην κβαντική φυσική. Στηρίζοντας το επιχείρημά του σε πάνω από τέσσερις δεκαετίες επιστημονικής έρευνας στη ζωή περισσότερων από δυόμισι χιλιάδων παιδιών, δημιουργεί ένα ισχυρό θεμέλιο για την αντίληψη ότι ζούμε αλλεπάλληλες ζωές.
Αρχίζει με την ιστορία του Γουίλλιαμ, που γεννήθηκε πέντε χρόνια μετά τον σκοτωμό του παππού του, αστυνομικού , κι είχε γενετικά ελαττώματα παρόμοια με τις μοιραίες πληγές που υπέστη ο Τζον κατά το θάνατό του. (Σημείωση: Το ότι αυτή η ομοιότητα δεν μπορεί να οφείλεται στα γονίδια είναι προφανές και δεν απαιτεί εξήγηση. Πολέμιοι της θεωρίας της μετενσάρκωσης αποδίδουν την ύπαρξη αναμνήσεων στη γενετική. Ετούτη εδώ είναι μία από τις κατηγορίες περιπτώσεων όπου η γενετική δεν θα μπορούσε ούτε καν υποθετικά να αποτελέσει επεξηγηματικό παράγοντα.) Ο Γουίλιαμ ήταν σε θέση, στα τρία του χρόνια, να αναφέρει τις τελευταίες στιγμές τού Τζον, τις οποίες δεν θα ήταν δυνατόν να γνωρίζει.
Όλες οι ιστορίες ελέγχθηκαν από επιστήμονες που διεξήγαγαν την έρευνα και κάθε πιθανότητα απάτης αποκλείστηκε.
Το παρόν βίντεο παρουσιάζει απόσπασμα από τηλεοπτική συνέντευξη του συγγραφέα.
ΤΡΙΤΟ ΚΑΙ ΤΕΤΑΡΤΟ ΒΙΝΤΕΟ - ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ
Ακολουθούν δύο μικρά ντοκιμαντέρ για μια γυναίκα που πέθανε ενώ ανησυχούσε για τα παιδιά της - και τα βρήκε στην επόμενη ζωή της!
