Του Chip Berlet
Στα τελευταία χρόνια του 20ου αιώνα μια νέα μορφή φασισμού αναδύθηκε από μια περίοδο αναζωπύρωσης του φασισμού. Ονομάζεται Τρίτη Θέση, επιδιώκει την ανατροπή των τωρινών κυβερνήσεων και την αντικατάσταση τους με μονοπολιτισμικά έθνη κράτη, χτισμένα πάνω σε ρατσιστικό φυλετικό εθνικισμό ή ρατσιστικό θρησκευτικό εθνικισμό. Οι φασίστες της Τρίτης Θέσης έχουν οργανωθεί σε ΗΠΑ, Ευρώπη και Μέση Ανατολή και διατηρούν ένα είδος χαλαρού δικτύου, τουλάχιστον για την ανταλλαγή απόψεων πάνω στις κοινές τους ιδέες και ατζέντες, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις περιλαμβάνει συναντήσεις και ακόμη και χρηματοδότηση.
Για παράδειγμα ο Λίβυος πρόεδρος Mu’ammar Qadhafi χρηματοδότησε πολλά διεθνή συνέδρια στη Λιβύη προωθώντας την ιδιαίτερη εκδοχή του φυλετικού εθνικισμού και καλλιεργώντας ιδέες σύμφωνες με την ιδεολογία της Τρίτης Θέσης. Ο Qadhafi επίσης πρόσφερε χρηματοδότηση σε φυλετικές εθνικιστικές οργανώσεις στις ΗΠΑ και τον Καναδά. Στη διάρκεια του Πολέμου του Κόλπου, σύμφωνα με το περιοδικό Searchlight, «Νεοναζί σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες μαζεύονται για να σταθούν δίπλα στο δολοφονικό καθεστώς του Saddam Hussein». Ένας από τους συντονιστές αυτής της επιχειρούμενης ναζιστικής ταξιαρχίας, ισχυρίστηκε πως είχε πάνω από 500 εθελοντές από «διάφορες χώρες, ανάμεσα τους από τη Γερμανία, τις ΗΠΑ, την Ολλανδία, Αυστρία και Γαλλία». Σύμφωνα με το μοτίβο της Τρίτης Θέσης, η ρατσιστική και εθνικιστική εφημερίδα Nation und Europa, προωθούσε τα συνθήματα «Η Αραβία για τους Άραβες», και «ολόκληρη η Γερμανία για τους Γερμανούς». Στην Βρετανία κάποιοι νεοφασίστες εξυμνούσαν τα καθεστώτα στη Λιβύη και το Ιράν ως συμμάχους στο πόλεμο εναντίον του κουμμουνισμού, του καπιταλισμού και του Ισραήλ.
Η Τρίτη Θέση έχει έναν πιο διανοούμενο αριστοκρατικό σύμμαχο που ονομάζεται Ευρωπαϊκή Νέα Δεξιά (Nouvelle Droit), που είναι διαφορετική από την Νέα Δεξιά των ΗΠΑ. Διανοούμενοι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Νέας Δεξιάς, όπως ο Alain de Benoist, εξυμνούνται ως σημαντικοί στοχαστές στα αμερικάνικα αντιδραστικά έντυπα, όπως το Chronicles του Ινστιτούτου Rockford. Το πιο έντονο νεοναζιστικό τμήμα της Τρίτης Θέσης έχει ακαδημαϊκούς δεσμούς με τη στρασσερική πτέρυγα του γερμανικού εθνικοσοσιαλισμού, και επικρίνει την χιτλερική εκδοχή του ναζισμού πως πρόδωσε την εργατική τάξη. Δείτε περιοδικά όπως το Scorpion ή το Third Way που εκδίδονται στην Αγγλία. Οι οργανώσεις της Τρίτης Θέσης πιστεύουν σε μια εθνικά ομογενοποιημένη φατριακή μορφή του εθνικισμού, και ισχυρίζονται πως έχουν αναπτύξει μια ιδεολογία «πέρα από το κομμουνισμό και το καπιταλισμό».
Ενώ ο ρατσιστής ηγέτης Tom Metzger προωθεί τις πολιτικές της Τρίτης Θέσης στην εφημερίδα του WAR που σημαίνει White Aryan Resistance (Λευκή Άρια Αντίσταση). Στην Ευρώπη, η Τρίτη Θέση ορίζει τις εθνοφυλετικές της θεωρίες σε έντυπα όπως τα TheThird Way και The Scorpion. Οι ακόλουθοι της Τρίτης Θέσης προσπαθούν ενεργά να στρατολογήσουν από την αριστερά. Μια τέτοια οργάνωση είναι το Αμερικάνικο Μέτωπο στο Πόρτλαντ του Όρεγκον, που στα τέλη του Νοέμβρη του 1991 σε τηλεφωνικό κέντρο που διέθετε, έκανε επίθεση στους επικριτές των συμμαχιών αριστεράς/δεξιάς. Κάποιες απόψεις της Τρίτης Θέσης έχουν εμφανιστεί στο οικολογικό κίνημα και άλλα κινήματα που προωθούνται από προοδευτικούς.
Η σύγκλιση μεταξύ των φυλετικών εθνικιστών στη Βόρεια Αμερική και την Δυτική Ευρώπη αναλύεται σε βάθος στα βιβλία Nation and Race των Jeffrey Kaplan και Tore Bjørgo, και The Emergence of a Euro-American Radical Right των Jeffrey Kaplan και Leonard Weinberg. Υπάρχει μια θεωρητική συζήτηση για την Ευρωπαϊκή Τρίτη Θέση και φυλετικά διακριτά έθνη-κράτη στο άρθρο «After Postmodernism: Reactionary Tribalism» του Robert Antonio. Το αντιαμερικανικό στοιχείο της Τρίτης Θέση εξετάζεται στο άρθρο «Neither Left or Right» του περιοδικού IntelligenceReport του περιοδικού της οργάνωσης Southern Poverty Law Center.
Γράφω αλλού πως εύκολα μπορεί να ισχυριστεί κάποιος πως η θρησκευτική ιδεολογία του Osama bin Laden και οι Ταλιμπάν είναι μια μορφή κληρικοφασισμού ή κάποιο πολύ κοντινό του υβρίδιο. Αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει τους πιθανούς δεσμούς μεταξύ ισλαμιστών θρησκευτικών ρατσιστών και Αμερικάνων φυλετικών ρατσιστών. Οι λευκοί ρατσιστές που μελετάμε είναι κομμάτι της Άκρας Δεξιάς των ΗΠΑ, όχι των Patriot ή των ένοπλων κινημάτων πολιτοφυλακής ή της Χριστιανικής Δεξιάς. Αυτή είναι μια καθαρά υποθετική άσκηση, βασισμένη όμως στις ιδεολογικές συγγένειες. Ένα παρόμοιο επιχείρημα που τοποθετεί τους ισλαμιστές ρατσιστές στο πλαίσιο του αποκαλυπτικού επαναστατικού μιλλεναριασμού καταλήγει στο ίδιο σημείο, μιας και οι νεοφασίστες των ΗΠΑ μπορούν να ενταχθούν στην ίδια κατηγορία
Στο Right Wing Populism in America, ο Matthew N. Lyons και εγώ αναλύσαμε την Τρίτη Θέση:
«Σε διαφορετικούς βαθμούς, κάποιοι νεοφασίστες επίσης απομακρύνθηκαν από την εξαιρετικά συγκεντρωτική προσέγγιση του παραδοσιακού φασισμού στην πολιτική εξουσία και σχεδιάζει προς ένα κατακερματισμό και υποδιαίρεση της πολιτικής αρχής. Πολλοί νεοναζί απαίτησαν την δημιουργία μιας ανεξάρτητης λευκής πατρίδας στην Βορειοδυτική περιοχή του Ειρηνικού, βασισμένη σε ένα φυλετικό διαχωρισμό των Ηνωμένων Πολιτειών. Ομάδες, ενεργές κυρίως στις αγροτικές περιοχές, αποκήρυξαν κάθε κυβερνητική εξουσία πάνω από το επίπεδο της επαρχίας. Και στη δεκαετία του 1990 ο νεοναζί ηγέτης Louis Beam προώθησε το επιδραστικό δόγμα της «αντίστασης δίχως ηγέτες». Ενώ τέτοιες αποκεντρωτικές πολιτικές μοιάζουν να είναι ασύμβατες με τον ξεκάθαρο φασισμό, τους βλέπουμε εν μέρει ως ένα μηχανισμό αμυντικής προσαρμογής και εν μέρει ως μια νέα μορφή κοινωνικού απολυταρχισμού. Ο απολυταρχισμός της βιομηχανικής εποχής βασίζονταν στο έθνος κράτος, στην εποχή της εργολαβίας, της απορρύθμισης και της παγκόσμιας κινητικότητας, ο κοινωνικός απολυταρχισμός στράφηκε σε τοπικές αρχές, ιδιωτικές οντότητές (όπως εκκλησίες), και άμεσο μαζικό ακτιβισμό για να επιβάλλει ολοκληρωτικό έλεγχο.»
Στις δεκαετίες του 1970 και του 1980 αυτές οι προσπάθειες για επανερμηνεία του φασισμού δεν περιορίζονταν στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά πραγματοποιούνταν μεταξύ νεοφασιστών σε πολλές εκβιομηχανισμένες καπιταλιστικές χώρες. Ευρωπαίοι, Καναδοί και Νοτιοαφρικάνοι νεοφασίστες, κατά περιόδους προωθούσαν επίσης το δόγμα που είναι γνωστό ως Τρίτη Θέση, ενδυναμωμένοι από διεθνείς δεσμούς, χρησιμοποιούσαν κωδικοποιημένες φυλετικές εκκλήσεις, προωθούσαν τον φυλετικό διαχωρισμό και τον διαχωρισμό σε φυλετικά κράτη, και εφάρμοζαν έμπρακτη αλληλεγγύη με τους έγχρωμους δεξιούς εθνικιστές.
Η Τρίτη Θέση – που απορρίπτει τόσο το καπιταλισμό όσο και το κομμουνισμό – έχει τις ρίζες του στο πιο «ριζοσπαστικό» αντικαπιταλιστικό κομμάτι του Ναζιστικού Κόμματος του Χίτλερ. Στις δεκαετίες του 1970 και του 1980, νεοναζί σε διάφορες Ευρωπαϊκές χώρες προωθούσαν την Τρίτη Θέση. Ο κύριος φορέας του στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν η White Aryan Resistance, καθοδηγούμενη από τον πρώην ηγέτη της ΚΚΚ στη Καλιφόρνια, Tom Metzger. Ο Metzger, που ήταν υποψήφιος των Δημοκρατικών για το Κογκρέσσο το 1980, ανέπτυξε την φιλοσοφία του στο Συνέδριο των Άριων Εθνών το 1987:
«Η WAR είναι αφιερωμένη στον λευκό εργαζόμενο λαό, τους αγρότες, τους λευκούς φτωχούς… . Είναι ένα κίνημα της εργατικής τάξης… . Το πρόβλημα μας είναι με τον μονοπωλιακό καπιταλισμό. Οι Εβραίοι πρώτα ήταν με το καπιταλισμό και στη συνέχεια δημιούργησαν το Μαρξιστικό τους παιχνιδάκι. Ορμάτε στο λαιμό του Καπιταλιστή. Πρέπει να πάτε για το λαιμό των πολυεθνικών. Πάρτε το παιχνίδι από τα χέρια της αριστεράς. Είναι το δικό μας παιχνίδι! Δεν θα πολεμήσουμε τους γαμημένους πολέμους σας άλλο πια! Έχουμε ένα πόλεμο, που είναι εδώ, τον ίδιο πόλεμο που η SA(ΣτΜ: Sturmabteilung, Τάγματα Εφόδου)πολέμησε στη Γερμανία, εδώ ακριβώς, στους δρόμους της Αμερικής.»
Η οργάνωση του Tom Metzger δείχνει με ζωηρά χρώματα την τάση του φασισμού να οικειοποιείται στοιχεία της αριστερής πολιτικής με κάποιο διαστρεβλωμένο τρόπο. Ξανά από το Right Wing Populism in America:
«Η WAR υποστήριξε την «λευκή εργατική» μαχητικότητα όπως η μεγάλη σε διάρκεια απεργία του συνδικάτου P-9 στη Hornel, στην Μινεσότα, έδωσε έμφαση στο περιβάλλον και εναντιώθηκε στην στρατιωτική παρέμβαση των ΗΠΑ στην Κεντρική Αμερική και στον Περσικό Κόλπο. Η Ένωση Άριων Γυναικών (Aryan Women’s League), που είχε σχέσεις με την WAR, έλεγε πως οι Εβραίοι ανακάλυψαν την αρσενική κυριαρχία και ζητούσαν «Γυναικεία Δύναμη και Λευκή Δύναμη». Το τηλεοπτικό πρόγραμμα του Metzger, «Φυλή και Ορθολογισμός», μεταδίδονταν στη καλωδιακή τηλεόραση σε δεκάδες πόλεις και βοήθησε στη συνεργασία μεταξύ των λευκών σοβινιστικών οργανώσεων. Μέσα από το Άριο Κίνημα Νεολαίας (Aryan Youth Movement), η WAR ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένη στη δεκαετία του 1980 στο να στρατολογεί ρατσιστές σκίνχεντ, που περιλαμβάνουν χιλιάδες νέων ατόμων που συσσωματώνονταν σε πλήθος βίαιων φιλοναζιστικών οργανώσεων. (Δεν είναι όλοι οι σκίνχεντ ρατσιστές και υπάρχουν αντιρατσιστικές και αντιφασιστικές οργανώσεις σκίνχεντ). Η θέση του Metzger και της WAR αποδυναμώθηκε μέσα στο νεοναζιστικό κίνημα τον Οκτώβριο του 1990, όταν τους επιβλήθηκε πρόστιμο 12,5 εκατομμυρίων δολαρίων μετά από μήνυση για την υποκίνηση της δολοφονίας του Αιθίοπα μετανάστη Mulugeta Serawαπό τρεις σκίνχεντ στο Πορτλαντ.»
«Από το μείγμα της Τρίτης Θέσης, και των θεωριών των διανοούμενων της Ευρωπαϊκής Νέας Δεξιάς όπως ο Alain de Benoist, προήλθε μια νέα εκδοχή του Λευκού Σοβινισμού που προωθεί φυλετικά διαχωρισμένα έθνη κράτη. Στις Ηνωμένες Πολιτείες αυτό έχει φιλτραριστεί και φτάσει στους Λευκούς Σοβινιστές, που άρχισαν να αυτοπροσδιορίζονται ως Λευκοί Αποσχιστές. Οι Dobratz και Shanks–Meile πιστεύουν πως «οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, λευκοί στο κίνημα αυτό πιστεύουν πως είναι ανώτεροι από τους μαύρους». Αντί όμως για διακρίσεις, όμως, ο Λευκός Αποσχητισμός επιδιώκει «γεωγραφικό διαχωρισμό των φυλών του κόσμου» και στις Ηνωμένες Πολιτείες αυτό οδήγησε στην απαίτηση για μια Άρια Πατρίδα στα Βορειοανατολικά του Ειρηνικού.» [αποσπάσματα από Right Wing Populism in America: Too Close for Comfort, Κεφάλαιο 13, σελίδες 265-286]
Οι σύνδεσμοι μεταξύ των φυλετικών εθνικιστών της Καναδικής Άκρας Δεξιάς και της Λιβύης έχουν αποκαλυφθεί από τον συγγραφέα Warren Kinsella.
«Η λυβική κυβέρνηση του Mu’ammar Qadhafi χρηματοδοτούσε την οργάνωση του [ηγέτη του Καναδικού εθνικιστικού κόμματος Don] Andrews τουλάχιστον από τον Απρίλιο του 1987, όταν ένα από τα μέλη του ταξίδεψε στη Τρίπολη για μια «συνδιάσκεψη ειρήνης» για την επέτειο μνήμης μιας αεροπορικής επίθεσης των ΗΠΑ. Ο Qadhafi συμπάθησε τους λευκούς εθνικιστές γιατί, όπως και εκείνος, πίστευαν σε ξεχωριστά φυλετικά κράτη και απεχθάνονταν τους Εβραίους»
«O Andrews συνεργάστηκε στενά με τον Wolfgang Droege, έναν ηγέτη των Καναδών Ιπποτών της ΚΚΚ, που επισκέφτηκε τις ΗΠΑ για να συναντηθεί με μέλη της άκροδεξιάς, ανάμεσά τους τον David Duke. Ο Droege συνελήφθη στη Λουϊζιάνα το 1981 μαζί με άλλους εννιά ακροδεξιούς ακτιβιστές σε μια απόπειρα (ΣτΜ: Operation Red Dog) να ανατρέψουν την κυβέρνηση της Δομινίκας και να εγκαθιδρύσουν μια λευκή πατρίδα.»
“Τον Σεπτέμβριο του 1989, με προτροπή του Andrews, ο Droege ταξίδεψε στη Λιβύη με μια ομάδα 17 μελών του Καναδικού Εθνικιστικού Κόμματος».
Πολλοί λευκοί σοβινιστές στις ΗΠΑ επίσης υιοθετούν μια φυλετική εθνικιστική θρησκεία που ονομάζεται Christian Identity (Χριστιανική Ταυτότητα). Υπάρχει μια ξεκάθαρη ρευστότητα μεταξύ πολιτικών και θρησκευτικών ιδεολογιών βασισμένες σε φυλετικές εθνικιστικές επιθυμίες. Μιας και η ιδέα είναι η καταστροφή όλων των τωρινών κρατών και ο διαχωρισμός εκ νέου του κόσμου σε ξεχωριστά έθνη βασισμένα στη φυλή ή τη θρησκεία, υπάρχει ένας κοινός στόχος.
πηγή: geniusloci2017
