H δημοκρατία είχε ανέκαθεν πολλούς εχθρούς με ποικίλες μορφές και σε ποικίλους χώρους. Η έχθρα προς τη δημοκρατία χαρακτηρίζει ανθρώπους συντηρητικούς, κεντρώους, δεξιούς, αριστερούς υποστηρικτές του σύγχρονου ολιγαρχικού αντιπροσωπευτικού συστήματος, οι οποίοι τρέμουν στην ιδέα ότι μπορεί κάποτε τα σημερινά άτομα από παθητικοί ψηφοφόροι να γίνουν πολίτες, δηλαδή να λαμβάνουν αποφάσεις, να θεσπίζουν νόμους. Στους επικριτές της δημοκρατίας θα μπορούσαν να προστεθούν και αυτοί που αγνοούν την ουσία της ή νομίζουν ότι την ξέρουν βασιζόμενοι στην ατελή γνώση τους γι΄αυτήν, στην ημιμάθειά τους. Αυτοί συνιστούν τη συντριπτική πλειονότητα, διότι δεν διδάχθηκαν ποτέ τη δημοκρατία, δεν άκουσαν ποτέ γι’ αυτήν ή δεν ενδιαφέρθηκαν να μάθουν. Νομίζουν ότι δημοκρατία είναι τα σημερινά αντιπροσωπευτικά συστήματα, οι εκλογές και τα κόμματα. Από φόβο λοιπόν μήπως συνειδητοποιήσουν οι πολλοί τη δύναμή τους και σταματήσουν να είναι υποτακτικοί στην ολιγαρχία, συστημικοί πολιτικοί και διανοούμενοι προσπαθούν πάντοτε με κάθε μέσον να απαξιώσουν τη δημοκρατία, και φυσικά την αθηναϊκή, αφού αυτή είναι η πηγή και η γενέτειρα των δημοκρατικών ιδεών και η έμπρακτη απόδειξη του ιδίου του πολιτεύματος.
1. Η πρώτη άποψη λοιπόν είναι ότι ο άνθρωπος κάνει την πρώτη του εμφάνιση στην Αφρική και πιο συγκεκριμένα στην ευρύτερη περιοχή του Νείλου απ’ όπου κι ακολούθησε την ροή του έτσι ώστε να φτάσει να εξαπλωθεί σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης.
2. Η δεύτερη εκδοχή είναι ότι ο άνθρωπος κάνει την πρώτη του εμφάνιση στην Ευρώπη, αφορμή γι’ αυτήν εδώ την εκδοχή μας δίνουν τα ευρήματα του σκελετού του Νεάντερνταλ ηλικίας 100.000 ετών περίπου.
3. Η τρίτη άποψη- εκδοχή είναι αυτή των Ινδοευρωπαίων που έφτασαν στην Ευρώπη, κατά τους τιμητές αυτής της άποψης, από τα βάθη της Κεντρικής Ασίας και το Παμίρ καθώς επίσης και από τις στέπες της Ρωσίας γύρω στο 3.000 π.Χ., εκ των οποίων ένα μέρος αυτών έφτασε στην Ελλάδα περί τα 2.000 π.Χ.