Να αποσαφηνίσουμε τα περί μαντικής που αγνοεί η τεράστια αμύητη πλειοψηφία των σύγχρονων Ελλήνων
Την μαντική στην ελληνική θεολογία-φιλοσοφία μπορούν να την ασκήσουν οι δαίμονες και όλοι οι άνθρωποι που έχουν αποκαθάρει την ψυχή τους με τον φιλοσοφικό θάνατο. Εννοείται ότι αυτοί οι άνθρωποι-ψυχές που μπορούν να μαντεύουν επέχουν θέση δαίμονα. Φιλοσοφικός θάνατος επέρχεται όταν ο άνθρωπος ανέλθει πνευματικά και έχει σε απόλυτο έλεγχο το θυμικό-επιθυμητικό του μέσω της φιλοσοφίας περιφρονώντας τον υλικό βίο. Ουσιαστικά ο άνθρωπος που βιώνει τον φιλοσοφικό "θεωρητικό" βίο, (που λέει και ο Αριστοτέλης) μπορεί και εξέρχεται ως νοητή ψυχή από το σώμα του επιστρέφοντας και πάλι.
Μετά το 35ο λεπτό στο βίντεο, η δρ. φιλοσοφίας Άννα Μαρκοπούλου επισημαίνει και αναλύει χωρία της ελληνικής φιλοσοφικής γραμματείας σχετικά με την μαντεία ως επιστήμη. Ο μάντης, για να μπορέσει να παράγει χρησμούς, είναι ανάγκη να είναι καθαρός πνευματικά-σωματικά με πρώτιστο σκοπό την εναρμόνιση της νοητικής μουσικής κλίμακας ενεργειών μεταξύ της ΥΠΑΤΗΣ - ΗΛΙΟΥ και της ΜΗΤΗΣ - ΓΗΣ. Ο ήλιος συμβολίζει τον θεό Απόλλωνα από τον οποίο εξέρχεται η νοερή δύναμη των χρησμών οι οποίες αντανακλώνται στον αισθητό "γήινο" κόσμο των εσωτερικών ρευμάτων της γης και με τη μορφή μουσικής αρμονίας, για αυτό θεωρείται και θεός της μουσικής. Ο μάντης ως άνθρωπος μετατρέπεται στο ενδιάμεσο μεταξύ ΗΛΙΟΥ και ΓΗΣ κατανοώντας τα νοούμενα με τη διαίσθηση και την ενόραση σε συνδυασμό με την μουσική, γιατί η ανθρώπινη ψυχή είναι το μέσον ανάμεσα στα δύο πρώτα. Κάθε φορά λοιπόν που ένας άνθρωπος ανέρχεται σε κατά θέση δαίμονα, αποκτά τις μαντικές ιδιότητες των δαιμόνων, μας λέει ο Πλούταρχος Χαιρωνεύς. Και μας λέει ο ίδιος ότι από τότε που υποχώρησε η ενασχόληση των ανθρώπων με τη φιλοσοφία, υποχώρησε και σταμάτησε η μαντική.....
Η ενδιαφέρουσα συνέχεια στο παρακάτω βίντεο...
