Ο Ελεύθερος άνθρωπος δηλαδή είναι άνθρωπος ΑΥΤΟΝΟΜΟΣ. Αλλά έχοντας θεσπίσει από μόνος του τους νόμους και τις αρχές για τον εαυτό του, είναι επίσης άνθρωπος ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ. Για ότι του συμβαίνει στη ζωή, δεν φταίει κανέναν άλλο άνθρωπο, καμιά κατάσταση και κανένα γεγονός παρά αναλαμβάνει γι'αυτήν πλήρως την ευθύνη. Για να είναι αυτόνομος, ο Ελεύθερος Ανθρωπος πρέπει πρωτίστως να είναι φιλόσοφος. Φιλοσοφώντας συνεχώς τον βίο του, βλέποντας τον συνεχώς δηλαδή μέσα από το καλειδοσκόπιο του θανάτου, έχει καθορισει τον σκοπό για τον οποίο υπάρχει ως άνθρωπος και έχει θεσπίσει ο ίδιος νόμους, στα πλαίσια των οποίων θα κινηθεί προς αυτόν.
Ο Ελεύθερος Άνθρωπος λειτουργεί πάντοτε έξω από το πλαίσιο των δεισιδαιμονιών και των προλήψεων και έχοντας ως μοναδικό οδηγό την γνώση, χρησιμοποιεί το μυαλό του χωρίς τον φόβο ότι αυτά που θα ανακαλύψει στην πορεία, τυχών να τον φέρουν αντιμέτωπο με τα πιστεύω του, την παράδοση, τους νόμους της κοινωνίας, θρησκεία, τον κοινωνικό του περίγυρο, τους φίλους του, την οικογένεια του.
Ο Ελεύθερος Ανθρωπος είναι Επαναστάτης. Πειθαρχεί στους νόμους της κοινωνίας, μόνον και εφόσον συμμετείχε στην θεσμοθέτηση τους, που αυτό συμβαίνει φυσικά μόνο σε Δημοκρατικά πολιτεύματα (Σημ. Σήμερα δεν υπάρχουν πουθενά στον πλανήτη Δημοκρατικά Πολιτεύματα). Στην αντίθετη περίπτωση, κρατά μόνο τους νόμους που θεωρεί αυτός σωστούς και τους άλλους δεν διστάζει να τους παραβεί οποιαδήποτε στιγμή και όπως την Αντιγόνη, είναι έτοιμος να πληρώσει το ακριβό κόστος για την στάση του αυτή.
ΣΕΒΕΤΑΙ πάντοτε τις απόψεις των άλλων και ποτέ δεν προσπαθεί να επιβάλει τη δική του, γιατί αναγνωρίζει στον καθένα το δικαίωμα να σκέφτεται ελεύθερα. Είναι έτοιμος να δώσει ακόμα και την ζωή του για να μπορεί ο άλλος να εκφράζεται και να σκέφτεται ελεύθερα, έστω και αν η άποψη του άλλου έρχεται σε αντίθεση με τη δική του και ΠΟΛΕΜΑ με σθένος όλους αυτούς που δεν σέβονται στον άνθρωπο το δικαίωμα αυτό.
Ο Ελεύθερος Aνθρωπος, επειδή είναι ελεύθερος στη σκέψη, χωρίς προκαταλήψεις, γνωρίζει ότι οι δρόμοι που οδηγούν προς μια κορυφή είναι πολλοί και εκεί που πολλοί άλλοι βλέπουν μονόδρομους, αυτός περιτριγυρίζεται από πληθώρα επιλογών. Πάντα μακρυά από αυτούς που προτείνουν μονόδρομους, ο ίδιος θα φωνάζει.
Είναι περήφανος, αλλά όχι αλαζόνας. Δεν σκύβει και δεν προσκυνά κανέναν άλλο Aνθρωπο. Το προσκυνημα είναι για αυτόν πράξη κατάπτυστη, την οποία αναγνωρίζει μόνο στους βαρβάρους. Ακόμη και στους Θεούς, αν πιστεύει σε κάποιους, μιλάει πάντα όρθιος.
Και όταν έρθει εκείνη η άγια ώρα και χτυπήσει την πόρτα της ύπαρξης του ο μέγας δικαστής Θάνατος, έχοντας προηγουμένως φιλοσοφήσει στα μέτρα τα ανθρώπινα την ζωή του ολόκληρη, επισφραγίζει τον βίο του με τον ίδιο τρόπο που επέλεξε να ζήσει:
ΑΛΥΠΟΣ, ΕΥΨΥΧΟΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ
πηγή: ysee.gr
