Η ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΗ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΓΗΣ, ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ, ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΓΑΛΑΞΙΑ - ΟΙ ΠΥΛΕΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΠΥΛΕΣ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ

Όπως ήδη αναφέραμε, ο Ηλιος φαίνεται ότι διατρέχει τον ζωδιακό κάνοντας έναν πλήρη κύκλο μέσα σε ένα έτος. Κάνοντας λοιπόν τον κύκλο, σε δύο σημεία φαίνεται ότι αναστρέφεται η πορεία του. Τα σημεία αυτά είναι τα σημεία των δυο ηλιοστασίων, που ΣΥΜΒΑΤΙΚΑ θεωρούμε ότι είναι ο Καρκίνος και ο Αιγόκερω.

Η ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΗ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΓΗΣ, ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ, ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΓΑΛΑΞΙΑ - Η ΣΧΕΣΗ ΗΡΑΚΛΗ ΚΑΙ ΗΛΙΟΥ

Καθώς κάναμε αναφορά στον Ηρακλή και επειδή θα χρειασθούμε την σχέση του Ηρακλέους με τον Ηλιο, ας προσεγγίσουμε το θέμα αυτό πιο εμπεριστατωμένα.

Η ταύτιση Ηλίου και Ηρακλή είναι διάχυτη μέσα στα Ελληνικά κείμενα, παρόλα αυτά η ξεκάθαρη ταύτιση των δύο εντοπίζεται σε ελάχιστα σημεία.

Ο Παυσανίας, περιγράφοντας την στοά στην Αγορά της Μεγαλόπολης, περιγράφει τα αγάλματα τα οποία υπάρχουν εκεί, αφού δε κάνει αναφορά σε αγάλματα διαφόρων θεοτήτων, σε ένα σημείο αναφέρεται στα αγάλματα του Ηλίου και του Ηρακλή ως εξής:

ΠΕΡΙ ΣΥΜΒΟΛΩΝ - Ο ΑΠΟΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΟΜΗΡΙΚΩΝ ΕΠΩΝ

Τα Ομηρικά Επη δεν είναι απλώς μια αφηγηματική παρουσίαση κάποιων γεγονότων, πραγματικών ή φανταστικών, αλλά είναι μια πολύ καλά κωδικοποιημένη αποτύπωση βαθιών μυστηριακών θεμάτων.

Παρότι μπορούμε να βρούμε διάσπαρτα στα Φιλοσοφικά κείμενα επεξηγηματικές αναφορές που μας αποκαλύπτουν τι κρύβεται πίσω από τις αφηγήσεις του Ομήρου, μπορούμε να πάρουμε την κεντρική ιδέα από τα Σχόλια του Ερμεία στον Φαίδρο του Πλάτωνα.

ΠΕΡΙ ΣΥΜΒΟΛΩΝ - ΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

Όπως είδαμε στην  ανάρτηση σχετικά με τους εσωτερικούς πλανήτες της ψυχής μας, η σύνδεση μας δεν μπορεί να γίνει απευθείας με το νοητό διότι η ουσία μας είναι κατώτερης ποιότητος, τρόπον τινά, άρα θα πρέπει να συνδεθούμε μέσω των ηγεμονικών (υπερκοσμίων) θεών.

Αμεσο αποτέλεσμα αυτής της σύνδεσης είναι και να γνωρίσουμε τον Ποιητή και Πατέρα, τον Δημιουργό δηλαδή για τον οποίο ο Πλάτων στον Τίμαιο (28c) μας λέει ότι είναι δύσκολο να τον βρούμε («τoν μεν ουν ποιητήν και πατέρα τουδε του παντός ευρείν τε έργον και ευρόντα εις πάντας αδύνατον λέγειν») πράγμα αληθές μιας και μόνο όταν αποκαταστήσουμε την επαφή μας με το νοητό μπορούμε να τον γνωρίσουμε.

Ο ΥΠΕΡΑΙΣΘΗΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ

Του Εμπεδότιμου Αθηναίου

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΘΕΙΩΝ ΤΑΞΕΩΝ

Κάθε θεία τάξις έχει τα δικά της χαρακτηριστικά, τα οποία και προσδιορίζουν τις ιδιότητες της και τον τρόπο που συμμετέχει στην ίδρυση του Σύμπαντος.

Τα χαρακτηριστικά αυτά, τα οποία παρουσιάζονται με την μορφή ζευγών, έχουν καταγραφεί και σχολιαστεί στον μυστηριακό διάλογο "Παρμενίδης" του Πλάτωνα. Αποτελούν κληρονομιά από τους Πυθαγόρειους, οι οποίοι και ονόμαζαν τα ζεύγη αυτά "συστοιχίες"¨και τα οποία διοασώζει ο Αριστοτέλης στο έργο του "Μετά τα Φυσικά" .

Τα ζεύγη αυτά, ανά θεία τάξη είναι τα εξής :

ΕΜΠΕΔΟΤΙΜΟΣ - ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΟΡΦΙΚΟΠΥΘΑΓΟΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΛΑΤΩΝΙΚΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ

Η Ελληνική Θεολογία είναι συγκεκριμένη και ειδικά η Ορφικοπυθαγόρεια και Πλατωνική Φιλοσοφία (ΟΠΠ) ή οπτική είναι ΠΛΗΡΩΣ ΑΠΟΔΕΙΞΙΜΗ. Δεν υπάρχει κάποια υπόθεση ή αξίωμα. Ο ίδιος ο Πρόκλος αναφέρει την Ελληνική Θεολογία σαν την ανυπόθετη επιστήμη, σε αντιδιαστολή με την Ευκλείδεια Γεωμετρία που έχει αξιώματα. 

Α. ΓΕΝΙΚΑΑπό κάποιους επιχειρείται μια παραποίηση και διαστρέβλωση της Ορφικοπυθαγόρειας και Πλατωνικής Φιλοσοφίας (για συντόμευση αναφερόμενη ως ΟΠΠ από τούδε και στο εξής) , με αποτέλεσμα να δημιουργείται τροχοπέδη στην κατανόηση της Ελληνικής Θεολογίας και μια ουσιαστική διαστρέβλωση της σκέψης, που παρεμποδίζει εκείνους που επιθυμούν να παρακολουθήσουν και να μελετήσουν την Ελληνική σκέψη στα Ελληνικά Φιλοσοφικά Κείμενα.

Παρότι διεθνώς, τα Ελληνικά Φιλοσοφικά κείμενα ήταν από καιρό στην διάθεση των μελετητών, δυστυχώς στην Ελλάδα, μόλις σχετικά πρόσφατα άρχισαν να εκδίδονται και στην Ελληνική γλώσσα με αποτέλεσμα, έστω και αργά, να είμαστε σε θέση πλέον να διατυπώσουμε με σαφήνεια και να αντιληφθούμε πλήρως την εικόνα που είχαν οι πρόγονοι μας για την Ελληνική Θεολογία. 

Η ΚΡΥΜΜΕΝΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΟΜΗΡΙΚΩΝ ΕΠΩΝ ΚΑΙ Η ΤΥΦΛΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ

Κατά την διάρκεια της μελέτης μας είδαμε κάποιες αναφορές στα Ομηρικά Επη, όπου και έγινε αντιληπτό ότι η Ιλιάδα και η Οδύσσεια δεν είναι δύο απλά ποιήματα τα οποία απαριθμούν κάποια έπη, αλλά περιέχουν σημαντικότατες κοσμολογικές και θεολογικές έννοιες, τις οποίες ο Θεολόγος Ομηρος πολύ έντεχνα έκρυψε κάτω από το πέπλο αφ'ενός μεν του Τρωικού Πολέμου ( Ιλιάδα) και αφ'ετέρου των περιπλανήσεων και των ταλαιπωριών που υπέστη ένας από τους βασικότερους ήρωες του Τρωικού Πολέμου για να επιστρέψει στην πατρίδα του ( Οδύσσεια) .

Ο ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ

 

Του Εμπεδότιμου

Όπως είδαμε σε προηγούμενη ανάρτηση, η ψυχή ζει τρία διαφορετικά είδη ζωής.

Το ενδιάμεσο από αυτά είναι ο τρόπος ζωής με τον οποίο η ψυχή επιστρέφει στον εαυτό της για να μπορέσει να συνειδητοποιήσει πως ακριβώς λειτουργεί το όλο σύστημα και να ετοιμαστεί για να ζήσει με τους θεούς. Και αυτό το κάνει γιατί, η ίδια η ψυχή εκ κατασκευής περιέχει όλο το σύστημα μέσα της, άρα ο άνθρωπος αρκεί να καταλάβει πως είναι φτιαγμένος και πως λειτουργεί, για να καταλάβει πως είναι φτιαγμένο και πως λειτουργεί το σύστημα.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΚΛΟΥ ΣΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ - ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ SYLVAN GUTHRIE

Kenneth Sylvan Guthrie

(μετάφραση Εμπεδότιμος)

Πως οδηγήθηκα στο να "αναστήσω" τον Πρόκλο;

Την 21η Μαΐου 1924 δέχτηκα την επίσκεψη ενός Καλιφορνέζου ανθρακωρύχου, του κ. Emil Verch, ο οποίος αν και δεν ήξερε καθόλου Ελληνικά, ούτε βέβαια και ποιος ήταν ο Πρόκλος, έβλεπε οράματα ενός σοφού με αυτό το όνομα που έκανε ομιλίες και αποδείκνυε θεωρήματα σε μια άγνωστη γλώσσα. Όταν του εξήγησα ποιος ήταν ο Πρόκλος με ικέτεψε να αποκαταστήσω αυτούς τους ανεκτίμητους θησαυρούς για την ανθρωπότητα στα Αγγλικά.

Του παρουσίασα την σοβαρότητα του εγχειρήματος το οποίο ήμουν σε θέση να φέρω σε πέρας όσο επέτρεπαν τα κείμενα, αλλά μιας και έπρεπε να βγάλω τα προς το ζην, τον ρώτησα αν θα χρηματοδοτούσε το εγχείρημα.Ήταν πρόθυμος αν είχε τα μέσα να το κάνει αλλά δούλευε σαν ναύτης τότε.

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΠΥΛΕΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ

Ένα πολύ περίεργο απόσπασμα του Σέρβιου, από τα Σχόλια του στα Γεωργικά του Βιργιλίου, μας προσθέτει νέα δεδομένα και μας προβληματίζει :

“Varro tamen ait se legisse Empedotimo cuidam Syracusano a quadam potestate divina mortalem aspectum detersum, eumque inter cetera tres portas vidisse tresque vias, unam ad signum scorpionis, qua Hercules ad deos isse dicetereur, alteramper limitem qui est inter leomen et cancrum, tertiam esse inter aquatium etpisces”

“Αλλά ο Βάρρων αναφέρει ότι έχει διαβάσει ότι ένας Εμπεδότιμος από τις Συρακούσες, αφού απέκτησε εξαιρετικές δυνάμεις οράσεως από κάποια θεία δύναμη, είδε καταμεσήμερα, μεταξύ άλλων, τρεις πύλες και τρεις δρόμους, μια κοντά στον αστερισμό του Σκορπιού, όπου ο Ηρακλής αναφέρθηκε ότι αποθεώθηκε. Μια δεύτερη ανάμεσα στον Λέοντα και τον Καρκίνο και η τρίτη ανάμεσα στονΥδροχόο και στους Ιχθείς.”
Servius, In Vergilii Georgica 1.34

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ - ΤΙ ΓΙΝΟΤΑΝ ΣΤΑ ΕΛΕΥΣΙΝΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ

Πρόλογος του Μιχαλόπουλου Αθανάσιου

Ο φιλόσοφος του μέσου πλατωνισμού Πλούταρχος αναπτύσσει τον μύθο της κυκλικής πορείας της ψυχής που ξεκινά ένα ταξίδι από τον Ήλιο στη Σελήνη και τη Γη και μετά ακολουθεί την αντίστροφη πορεία επιστροφής προς τον Ήλιο. Είναι η μεγάλη πορεία της ψυχής από το θείο ή νοητό κόσμο προς τον αισθητό και αντίστροφα, με την επιστροφή της σε αυτόν. Αυτό το ταξίδι της ψυχής μαρτυρά την κυκλικώς σπειροειδή διαλεκτική πορεία του Όντος, τα τρία στάδια που διανύει το Παν στην αέναη πορεία του μέσα στο Άπειρο. Η ανθρώπινη ψυχή δεν κάνει τίποτα άλλο παρά ακολουθεί την ίδια πορεία και εξέλιξη που ακολουθεί και το Πνεύμα του Όντος. Μονή, Πρόοδος, Επιστροφή είναι οι τρεις εξελικτικές καταστάσεις του Όντος, κατά τον Πρόκλο, ίδιοι σταθμοί με την πορεία που διανύει το Πνεύμα του Χέγκελ (Θέση, Άρνηση, Άρνηση αρνήσεως), το Απόλυτο του Σέλινγκ (Από τη Φύση στο Πνεύμα και από το Πνεύμα στη Φύση) και το Εγώ του Φίχτε με το τρίπτυχο εμπνευσμένο από τον Ιάμβλιχο (Θέση, Αντίθεση, Σύνθεση). Πολλοί βέβαια, ταυτίζουν μια τέτοια θεώρηση μόνο με την πλατωνική/νεοπλατωνική/εγελιανή φιλοσοφία, όμως την βρίσκουμε και σε άλλους αρχαίους φιλοσόφους, αφού τον διαλεκτικό της χαρακτήρα τον συλλαμβάνουμε στην πρακτική διάσταση που λάμβανε χώρα στα ελευσίνια μυστήρια. Την διαλεκτική αυτή πορεία του κόσμου την βρίσκουμε αρχικά στον Ηράκλειτο, τον μεγάλο φιλόσοφο του "γίγνεσθαι", ο οποίος μας γράφει:

<<Οδός άνω κάτω μια και αυτή. (δηλαδή ο ανήφορος και ο κατήφορος είναι ένας και ο ίδιος δρόμος). Αθάνατοι θνητοί, θνητοί αθάνατοι, ζώντες τον εκείνων θάνατον, τον δε εκείνων βίον τεθνεώτες (δηλαδή οι αθάνατοι είναι θνητοί και οι θνητοί αθάνατοι, γιατί η ζωή των πρώτων είναι ο θάνατος των δεύτερων και η ζωή των δεύτερων ο θάνατος των πρώτων). Ταυτό τ' ένι ζων και τεθνηκός και το εγρηγορός και το καθεύδον και το νέον και γηραιόν. Τάδε γαρ μεταπεσόντα εκείνα έστι, κακείνα πάλιν μεταπεσόντα ταύτα (δηλαδή το ίδιο είναι ο ζωντανός και ο πεθαμένος, ο κοιμισμένος και ο ξύπνιος, γιατί ο ένας όταν αλλάζει γίνεται ο άλλος) Ξυνόν γαρ αρχή και πέρας επί κύκλου περιφερείας (δηλαδή η αρχή και το τέλος της περιφέρειας του κύκλου είναι το ίδιο πράγμα)>>

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΘΕΟΛΟΓΙΑ

Ο Διόνυσος και οι Ώρες

Του Εμπεδότιμου

Η εγκόσμιος δημιουργία είναι για τους Θεούς ένα παιγνίδι!

Τα γεννήματα της νέας δημιουργίας αποκαλούνται παιγνίδια των Θεών και μοιάζουν με τους μύθους - γιατί είναι εικόνες των αληθινών όντων και μετέχουν στα είδη, με τον πιο υποβαθμισμένο τρόπο - ενώ αυτά που λαμβάνουν υπόσταση από τα νοητά είναι νοερά, αιώνια και μόνιμα και έχουν κρυμμένη την ουσία τους.

Πρόκλος - Σχόλια στον Τίμαιο Α 127.14-16

ΜΙΑ ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΩΤΙΚΗ ΔΙΑΣΑΦΗΝΙΣΗ ΤΩΝ ΘΕΪΚΩΝ ΣΥΜΒΟΛΩΝ ΤΗΣ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΠΡΟΚΛΟ

Πρόλογος του Μιχαλόπουλου Αθανάσιου

Τα σύμβολα των θεών στη μυθολογία είναι ένα είδος συνθημάτων, ένα είδος ειδοποιητικής σύνδεσης της ψυχής μας με υπερούσιες ενεργειακές δυνάμεις του θείου κόσμου, ισχυρίζεται ο Πρόκλος. Τα λεγόμενα αυτά σύμβολα ως συνθήματα στην  φιλοσοφία του Πρόκλου είναι οι a priori ουσιώδεις λόγοι  της ουσίας της ψυχής μας που έθεσε μέσα της ο πλατωνικός δημιουργός κατά την "κατασκευή" της τρόπον τινά. Οι  ατομικοί αυτοί a priori λόγοι που είναι σπαρμένοι μέσα στην ψυχή αποτελούν τους σκοπούς της περατότητας/ύπαρξης που έδωσε ο δημιουργός προκειμένου με βάση αυτούς να τεθεί ο ύψιστος προορισμός της ψυχής για να τελειωθεί και να συνδράμει ως επιμέρους αυτοσυνειδητότητα ο άνθρωπος στην άπειρη αυτοσυνείδηση του Όντος. Για να επιστρέψει η ψυχή στην θεία πηγή προέλευσής της πρέπει να ασκηθεί πρώτα στη φιλοσοφία για να τελειωθεί νοητικά και, δεύτερον, στη θεουργία μέσω αυτών των συμβόλων/συνθημάτων για να  σμίξει με το άρρητο Εν. Γιατί έχουμε ως δεύτερη επιλογή τη θεουργία, κατά τον Πρόκλο; Γιατί ο κόσμος διακρίνεται από μια ιερότητα. Το θείο δε βρίσκεται κάπου έξω από τον κόσμο (νοητό και αισθητό) αλλά συμπνέει μαζί με αυτόν, όπως μας λέει και ο Σπινόζα. Στη φιλοσοφία του Πρόκλου ο κόσμος έχει μια μυστική ιερότητα, καθετί που μας περιβάλει (ορυκτό, φυτό, ζώο κλπ) ενέχει υπερούσια στοιχεία του θείου κόσμου που τον συνέχουν στο Ένα. Αυτό το υπερούσιο στοιχείο που βυθίζεται μέσα στα ορατά όντα είναι η αφορμή συνάντησης του ανθρώπου με την υπερούσια ενέργεια του θείου κόσμου. Μάλιστα ο Χέγκελ, συνεπαρμένος από τον νεοπλατωνικό Πρόκλο, μας λέει ότι οτιδήποτε κινείται (εκτός από τους ανθρώπους, και πλανήτες, φυτά, ζώα κλπ) είναι ύποπτο συνείδησης. 

Αυτή η ιερότητα που προσδίδεται από τον Πρόκλο στη φύση, στον περιβάλλοντα κόσμο, υποδηλώνει και ζητήματα οικολογικής ευαισθησίας και κατ΄επέκταση οργάνωσης των κοινωνιών μας με βάση τον κοινοτισμό και μια καθολική/δημιουργική θεώρηση της πολιτικής ζωής....

Του Εμπεδότιμου

Ας κάνουμε μια ανακεφαλαίωση για το τι είναι σύμβολο στους μύθους και σε πόσα είδη διακρίνουμε τα σύμβολα.

Το Σύμβολο είναι κάτι άυλο το οποίο «σημαδεύει» κάποιον ή κάτι και έτσι το προσδιορίζει σαν το προϊόν μιας αιτίας. Αυτές οι αιτίες είναι οι "θεοί" ως καθαρές υπερούσιες ενέργειες που ενεργοποιούνται σε διάφορα επίπεδα της πραγματικότητας.

ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΝ ΠΑΣΙ - ΤΟ ΟΛΟΓΡΑΜΜΑ ΣΤΗ ΦΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ (ΒΙΝΤΕΟ Α΄ ΚΑΙ Β΄ΜΕΡΟΣ)

                     

Του Μιχαλόπουλου Αθανάσιου

Ποια λειτουργική σχέση μπορεί να έχουν τα αγάλματα στα Ελευσίνια Μυστήρια με την ολογραφική θεωρία, τη φυσική, τον κόσμο και τους θεούς; Πώς λειτουργεί η ανθρώπινη νόηση στην προσπάθειά της να συλλάβει τον τρόπο που υπάρχει το σύμπαν; Πώς οι χορδές (της θεωρίας των χορδών) δεν έχουν μάζα ούτε ενέργεια και είναι υπερούσιες, σαν να είναι οι θεοί, παράγοντας είδη σωματιδίων (κουάρκς - πρωτόνια) ανάλογα με την ταλάντωση που ακολουθούν; Μυθολογία, ελληνική θεολογία, φυσική επιστήμη και φιλοσοφία αλληλοσυνδέονται μεταξύ τους και αποκαλύπτουν την ορθολογική δόμηση του κόσμου μέσα από την ολογραφική θεωρία του σύμπαντος. 

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΟΛΟΓΡΑΜΜΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗΣ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ, ΟΙ ΘΕΟΙ (ΕΝΑΔΕΣ) ΚΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

ΠΡΟΚΛΟΣ - ΕΙΔΗ ΖΩΗΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

Του Εμπεδότιμου

Πως όμως ζεί η ψυχή μέσα στον κόσμο της γέννησης και πως τελικά κατορθώνει να ομοιωθεί με τους θεούς, να εκθεωθεί;

Κατά την κατάβαση της στον κόσμο της γέννησης, η ψυχή ερχόμενη σε επαφή με τις υλικές δυνάμεις, επηρεάζεται από τις αισθήσεις της, με αποτέλεσμα να ενεργεί με "αλλοιωμένες" δυνάμεις, έχοντας τους ουσιώδεις λόγους της (δηλαδή τις αιτίες που υπάρχουν μέσα στην ουσία της) ανεκδήλωτους, με αποτέλεσμα οι ροπές που παρουσιάζει να την αναγκάζουν να ενσαρκώνεται, ώστε να ικανοποιεί σε πρώτη φάση αποκλειστικά ό,τι "απαιτεί" η άλογη ψυχή της (θυμοειδές, επιθυμητικό), δηλαδή κυριαρχούμενη από τα ένστικτά της, τα πάθη της και τις επιθυμίες της.

Αυτό είναι το κατώτερο είδος ζωής.

ΠΡΟΚΛΟΣ - ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΔΑΙΜΟΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ

Η έννοια των δαιμόνων είναι πολυποίκιλη στα Ελληνικά κείμενα.

Σαν δαίμονες ονομάζονται σε πολλά σημεία οι άσαρκες ψυχές των τεθνεώτων, όπως επίσης και οι ιεραρχικά ανώτερες οντότητες από τους θνητούς.

Το επίθετο δε "δαιμόνιος"¨χρησιμοποιείται επίσης και σε πολλά Φιλοσοφικά κείμενα για να χαρακτηρίσει που τοποθετείται κάποιος Φιλόσοφος σε σχέση με κάποιους άλλους.

Παραδείγματος χάριν, στα κείμενα της Ορφικοπυθαγορείου Φιλοσοφίας ο Πλάτων, ο Ιάμβλιχος και άλλοι χαρακτηρίζονται ως "θείοι", ενώ ο Αριστοτέλης ως "δαιμόνιος" για να τονιστεί αφ΄ενός μεν η σπουδαιότητα του ανδρός αλλά και η κατώτερη θέση του ως προς τους Ορφικοπυθαγόρειους Φιλοσόφους.

ΑΙΣΘΗΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ - ΕΙΔΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ - ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ

Οπως περιγράφει ο Πλάτων στον Τίμαιο, υπάρχουν τρία είδη δημιουργίας, τα οποία ανατίθενται στους "αρμόδιους" δημιουργούς, οι οποίοι και προχωρούν την εκδήλωση μέχρι την έσχατη ύλη.

Ο Δημιουργός αλληγορείται στους διαλόγους του Πλάτωνα με τον Πολιτικό, και έτσι κάθε πολιτικός αποτελεί απεικόνιση του Δημιουργού. Για αυτό και στην Πολιτεία γίνεται αναφορά σε τρία είδη Πολιτείας, μιας και με την λέξη Πολιτεία απεικονίζονται τα είδη δημιουργίας.

Υπάρχουν εν ολίγοις τρείς δημιουργίες με τους αντίστοιχους δημιουργούς:

Η πρώτη δημιουργία είναι η δημιουργία των όλων και Δημιουργός είναι ο Ζεύς.

Η δεύτερη δημιουργία είναι η δημιουργία των μερών και Δημιουργός είναι ο Διόνυσος. Εποπτεύει την υγρή και θερμή γέννηση της οποίας σύμβολο είναι το κρασί, ως θερμό και υγρό, για αυτό και σύμβολο του Διονύσου είναι ο οίνος. (Αλήθεια ποιος κατασκευασμένος "θεός" αργότερα αντιστοιχήθηκε με τον Διόνυσο και επικαλέστηκε τον οίνο και την άμπελο; .....)

Η τρίτη δημιουργία είναι η δημιουργία της υποσεληνιόυ περιοχής και Δημιουργός είναι ο Αδωνις.

(βλέπε σχετικά Πρόκλος - Σχόλια στην Πολιτεία 2.7-8 και Σχόλια στον Ευκλείδη 167.1)

Αναλυτικά οι τρεις δημιουργίες:

α. ΠΡΩΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ - ΖΕΥΣ

Η πρώτη Δημιουργία, γνωστή και ως Δημιουργία των Ολων, είναι Υπερκόσμια, Άκίνητη, Μια και Αιώνια.

Διακρίνεται σε δύο επίπεδα. Στην Δημιουργία των Ολων  Ολικώς και στην Δημιουργία των Μερών Ολικώς.

Μονάδα της Δημιουργίας των Ολων Ολικώς είναι ο Ζεύς, και κάτω από αυτόν υπάρχει η τριάδα των Δημιουργών Θεών, Ζεύς, Ποσειδών και Πλούτων που είναι η Δημιουργική τριάδα των Υπερκοσμίων Θεών.

Κατά την πρώτη Δημιουργία δημιουργούνται τα Θεία Οντα,δηλαδή το Σύνολο του Κόσμου και τα αιώνια μέρη του Κόσμου που είναι τα Ουράνια Ζωντανά Οντα και τα Υποσελήνια Οντα.

Επίσης δημιουργείται το θείο και αθάνατο μέρος των θνητών Οντων, οι Ψυχές δηλαδή.

(βλέπε σχετικά : Πρόκλος - Σχόλια στον Τίμαιο Β 443.14, Ε 242.9-22, 330.5-9)

β. ΔΕΥΤΕΡΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ - ΔΙΟΝΥΣΟΣ

Η δεύτερη Δημιουργία είναι η Δημιουργία των μερών και διακρίνεται και αυτή σε δύο Δημιουργίες, στην Δημιουργία των Ολων Μερικώς και των Μερών Μερικώς. Είναι πολύμορφη, εν κινήσει και εν χρόνω.

Και εδώ τηρείται η τριαδική δομή, μονάδα της Δεύτερης Δημιουργίας είναι ο Διόνυσος, ο οποίος και προκαλεί την Δημιουργία των Ολων Μερικώς, ενώ η τριάδα που έχει υπόσταση μετά από αυτόν και είναι υπεύθυνη για την Δημιουργία των Μερών Μερικώς είναι είτε οι Τιτάνες (μιας και αυτοί διακρίνονται σε τρείς κατηγορίες όπως μας αποκαλύπτει ο Ορφικός Υμνος τους), είτε τρείς Διόνυσοι, Χθόνιος, Υδάτινος και Αέριος.

Στην δεύτερη αυτή Δημιουργία, δημιουργούνται τα θνητά όντα, δηλαδή τα σώματα και τα θνητά μέρη των ψυχών.

(βλέπε σχετικά : Πρόκλος - Σχόλια στον Τίμαιο B 443.14, E.242.9-22, 330.5-9, Ορφικός Υμνος Τιτάνων 1-6 ])

γ. ΤΡΙΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ - ΑΔΩΝΙΣ

Η τρίτη δημιουργία είναι η δημιουργία του Υποσεληνίου Κόσμου και μονάδα αυτής είναι ο Αδωνις.

Επειδή η δημιουργία αυτή έχει να κάνει με την αναπλήρωση αυτών που γεννιούνται, φθείρονται και πεθαίνουν - όπως είναι το χαρακτηριστικό της υποσεληνίου περιοχής - για αυτό και έχει παρομοιωθεί με κήπο, στον οποίο όλα γεννιούνται και πεθαίνουν.

Σχετική αναφορά στους Κήπους του Αδώνιδος κάνει ο Πλάτων στον Φαίδρο 276b και ο Ερμείας στα Σχόλια στον Φαίδρο 260.8-20

(βλέπε επίσης : Πρόκλος - Σχόλια στον Τίμαιο B 443.14, E.242.9-22, 330.5-9, Σχόλια στην Πολιτεία 2.7-8 και Σχόλια στον Ευκλείδη 167.1)

πηγή: empdotimos.blogspot.gr

ΠΛΗΘΟΣ ΚΑΙ ΑΤΟΜΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΟ ΟΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ

από τον Edward Butler

(μετάφραση Εμπεδότιμος)

[ Από ένα απόσπασμα μιας διαδικτυακής συζήτησης του Edward Butler με τον Robert Wallace, συγγραφέα του «Hegel's Philosophy of Reality, Freedom, and God».
Το πρωτότυπο Αγγλικό κείμενο είναι στην διεύθυνση : http://lemon-cupcake.livejournal.com/36294.html .
Η ιστοσελίδα του συγγραφέα είναι η : http://henadology.wordpress.com/ ]

Σύμφωνα με τον Πρόκλο, οι ενεργοί θεοί σε οποιοδήποτε επίπεδο του όντος είναι υπερούσιες Ενάδες, για παράδειγμα οι «Ψυχικοί Θεοί» δεν καλούνται έτσι επειδή είναι οι ίδιοι ψυχικοί, γιατί δεν είναι στην κυριολεξία ούτε καν «όντα». Αντίθετα, αυτές οι τάξεις των θεών έχουν τέτοιους προσδιορισμούς γιατί τα προϊόντα της θείας ενέργειας τους είναι τα συγκεκριμένα επίπεδα του όντος.

Έτσι για παράδειγμα, ο Πρόκλος στο Έκτο βιβλίο της Πλατωνικής Θεολογίας δίνει έμφαση ότι ακόμα και οι αφομοιωτικοί θεοί, που είναι υπεύθυνοι για την ομοίωση των όντων με τις ιδέες στις οποίες μετέχουν, σίγουρα μια αρκετά «κατώτερη» λειτουργία για αυτούς που το βλέπουν με τέτοιους όρους, «όσον αφορά τις υπάρξεις τους (οι αφομοιωτικοί θεοί) είναι υπεράνω ουσίας και πλήθους, ενώ όσον αφορά αυτά που μετέχουν σε αυτούς και που δέχονται την έλλαμψη της προόδου τους καλούνται αφομοιωτικοί» [ «Κατὰ μὲν γὰρ τὰς ἑαυτῶν ὑπάρξεις οὐσίας ἐπέκεινα καὶ πλήθους ὄντες, κατὰ δὲ τὰς μεθέξεις τὰς ὑποδεξαμένας αὐτῶν τὴν ἔλλαμψιν τῆς τοιαύτης προόδου ὁμοιωτικοὶ καλούμενοι» (Πλατωνική Θεολογία VI 16 79.7-10) ]

ΑΓΕΝΝΗΤΟΙ ΜΕΝ ΟΥΝ ΟΙ ΘΕΟΙ

Του Εμπεδότιμου

Επειδή ακούστηκαν λίαν πρόσφατα εξωφρενικές θέσεις για την Ελληνική Θεολογία και μάλιστα δημοσίως με σαφέστατο στόχο την παραποίηση της, αισθάνομαι την ανάγκη να υπερασπιστώ τα ύψιστα αυτά μεγέθη με την παράθεση ενδεικτικών αποσπασμάτων που καταδεικνύουν, για όποιον έχει στοιχειώδη νοημοσύνη, ότι : 

ΠΕΡΙ ΣΥΜΒΟΛΩΝ - ΟΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΚΑΙ Η ΨΥΧΗ ΜΑΣ (ΚΑΛΛΟΣ - ΣΥΜΜΕΤΡΙΑ - ΑΛΗΘΕΙΑ)

Όπως μας λέει ο Πλάτων στον Φίληβο (64c1-3), στα πρόθυρα του Αγαθού, βρίσκονται οι τρεις μονάδες που είναι το Κάλλος, η Αλήθεια και η Συμμετρία.

Στην δε συμβολική του ναού συσχετίσαμε αυτές τις τρεις μονάδες με τους τρεις ρυθμούς των κιόνων, του Ιωνικού(~Αλήθεια) , του Δωρικού (~Συμμετρία) και του Κορινθιακού (~Κάλλος).

Συνεπώς μιας και εκ φύσεως επιθυμούμε να επιστρέψουμε στο Αγαθόν, θα πρέπει να επιδιώκουμε να προσεγγίσουμε τα πρόθυρα του Αγαθού, δηλαδή να αποκαταστήσουμε την Αλήθεια, το Κάλλος και την Συμμετρία στις ψυχές μας.