Ο βασιλικός είναι φυτό της ανατολής, το οποίο έφερε ο Αλέξανδρος ο Στρατηλάτης από τις Ινδίες όπου ήταν ιερό φυτό αφιερωμένο στον Κρίσνα και τον Βισνού. Οι αρχαίοι Έλληνες δεν εκτιμούσαν το βασιλικό, καθώς πίστευαν ότι οι σκορπιοί προτιμούσαν να φωλιάζουν κάτω από τις γλάστρες του και ότι η έντονη μυρωδιά του ήταν είδος κατάρας. Τον θεωρούσαν λοιπόν σημάδι θανάτου. Τον χρησιμοποιούσαν σαν επίθεμα μετά από δάγκωμα εντόμου, σκορπιού ή και φιδιού. Αντίθετα οι Ρωμαίοι το θεωρούσαν ερωτικό φίλτρο, σημάδι αγάπης και φυλακτό. Οι Αιγύπτιοι τον χρησιμοποιούσαν μαζί με άλλα φυτά στις ταριχεύσεις λόγω ακριβώς των αντισηπτικών του ιδιοτήτων. Ο Διοσκουρίδης το συνιστούσε για τη δυσουρία, την ουρική επίσχεση και για πολλές άλλες αρρώστιες. Οι δραστικές του ουσίες είναι η ελαιορητίνη, η εστραγόλη, η Κινεόλη, καμφορά, λιναρόλη και η τανίνη. Χρησιμοποιείται κατά κόρον στην ομοιοπαθητική, έχει ιδιότητες τονωτικές, σπασμολυτικές, εμμηναγωγικές, και αντισηπτικές.
Είναι γνωστό πως βάζοντας βασιλικούς στα παράθυρα ησυχάζουμε από τις μύγες και εδώ είναι το μυστικό της χρήσης του από τον χριστιανισμό το οποίο αποσιωπάται. Μπορεί ίσως να σας φαίνεται παράξενο αλλά οι χριστιανοί ιερείς χρησιμοποιούν τον βασιλικό για τον ίδιο λόγο που τον βάζουμε κι εμείς στα παράθυρα των σπιτιών μας, για τις μύγες. Οι πρώτοι χριστιανοί ως νεκρολάτρες συνήθιζαν να μαζεύονται στις κατακόμβες σε υπόγεια νεκροταφεία, δηλαδή κι εκεί μέσα στο σκοτάδι και την αποπνικτική ατμόσφαιρα, δίπλα σε σάπια πτώματα έκαναν τις τελετές τους. Αργότερα όταν ανέλαβαν εξουσία βγήκαν από τις κατακόμβες και έφτιαξαν τους ναούς τους οι οποίοι όμως είναι επίσης ανήλιαγοι μη αεριζόμενοι και περιέχοντες λείψανα νεκρών. Με λίγα λόγια και στις δύο περιπτώσεις τόσο δηλαδή οι κατακόμβες όσο και οι χριστιανικοί ναοί είναι, εκτός των χριστιανών, ιδανικός τόπος και για τις μύγες που ως γνωστό αρέσκονται σε σημεία σκοτεινά ανήλιαγα με ελάχιστα έως καθόλου ρεύματα αέρα όπου και βρίσκουν την τροφή τους ήτοι σάπιους οργανισμούς (πτώματα) και βρωμιές γενικώς.
Από εκείνη την εποχή λοιπόν στις κατακόμβες οι χριστιανοί κράτησαν τρία πράγματα για τους ναούς τους. Τα "πτώματα", τα κεριά και τον βασιλικό. Τα πτώματα τα κράτησαν λόγω της νεκρολαγνείας τους, τα κεριά λόγω του σκότους και τον βασιλικό επειδή ακριβώς έχει την ιδιότητα να διώχνει τις μύγες, που όπως προείπαμε, αρέσκονται να συχνάζουν στα ίδια ανήλιαγα, με βρώμικο αέρα και εν μέσω πτωμάτων, μέρη με τους χριστιανούς. Αυτός λοιπόν είναι ο λόγος που ραντίζουν με βασιλικό, για να διώχνουν τις μύγες και κανένας μα κανένας άλλος. Τα υπόλοιπα περί πίστης που δεν επιδέχεται λογικής ανάλυσης είναι φούμαρα για το ποίμνιο, κάθε ποίμνιο, και ουδεμία αξία έχουν. Είναι ακριβώς οι αντισηπτικές ιδιότητες του βασιλικού που διατηρούν το νερό περισσότερο χρόνο σε καλή κατάσταση και όχι οι ανορθολογικές ανοησίες περί πίστης. Δεν είναι δε τυχαίο ότι κατά τον μεσαίωνα οι μύγες θεωρούνταν θεϊκή τιμωρία. Όταν κατέκλυζαν τις καλλιέργειες, ράντιζαν τους αγρούς με "αγιασμό". Αν δεν έφευγαν, το εκκλησιαστικό δικαστήριο τις καταδίκαζε και συχνά τις αφόριζε ως όργανο του Διαβόλου. Οι μύγες λοιπόν, κατά τους χριστιανούς, έπρεπε να διώχνονται με χρήση του γνωστού από τότε μυγο-απωθητικού βασιλικού. Τα ίδια πάνω κάτω ισχύουν και για το δεντρολίβανο (περιέχει επίσης καμφορά τανίνη και κινεόλη) που όμως είναι λιγότερο μυγοαπωθητικό από τον βασιλικό λόγω μικτότερης ποσότητας ελαίων και το χρησιμοποιούν μόνο ελλείψει βασιλικού.
Όσο για τα ξεματιάσματα και τους δαιμονισμένους, τις δεισιδαιμονίες και προλήψεις που αποτελούν μέσα χειραγώγησης των πολιτών από επιτήδειους, είναι καλό να επισημάνουμε ότι είναι γνωστό από την αρχαιότητα πως ο βασιλικός θεραπεύει και προλαμβάνει τις ασθένειες νεύρων, την πνευματική υπερκόπωση, την αδύνατη μνήμη, την μελαγχολία, τους νευρικούς πονοκεφάλους, το άγχος την νευρική αϋπνία, τις ζαλάδες και τον βήχα του κοκίτη. Επίσης, κάνει καλό στην δυσπεψία, την δυσκοιλιότητα, τους γαστρικούς σπασμούς, την γαστρίτιδα και τις εντερικές διαταραχές.
Ας σκεφτούν σοβαρά όλοι οι σκεπτόμενοι άνθρωποι σε ποιο βαθμό έχουν περιπέσει θύματα απάτης των κάθε λογής ιερατείων, λόγω της αφέλειάς τους, της ανασφάλειάς τους και του φόβου τους απέναντι στον θάνατο. Ας αποτελέσει οδηγό και θεμέλιο της ζωής μας ο ορθός λόγος, τα λογικά επιχειρήματα στη βάσανο της επιστημονικής αμφιβολίας και της καλόπιστης κριτικής, στοιχεία που είναι ιδιαίτερά χαρακτηριστικά του ελληνικού φιλοσοφικού τρόπου, τα οποία έχουν απεμπολήσει οι σύγχρονοι Έλληνες.
πηγές: eineken - ελεύθερη έρευνα
